Spyros Polychronopoulos – “Duende” + “Electronic Music”
Ο Σπύρος Πολυχρονόπουλος, γνωστός και ως Spyweirdos, παρουσιάζει νέες εκδοχές δύο κυκλοφοριών του (“Electronic Music”, Experimedia, 2014 και “Duende”, Room40, 2021) σε τετραφωνικό σύστημα για blindfolded κοινό. Μια μοναδική ακουστική εμπειρία, μετά την περσινή αντίστοιχη sold out συναυλία στο ΚΕΤ. Ήχοι που έρχονται από τέσσερις κατευθύνσεις δημιουργούν μια πολυδιάστατη εμπειρία σε ένα κοινό με οξυμένη την αίσθηση της ακοής, καθώς τα μάτια του θα είναι κλειστά (διανέμονται μάσκες στην είσοδο).
“Electronic Music” (Experimedia, ΗΠΑ, 2014)
“Το Electronic Music είναι ένα σχολαστικά κατασκευασμένο έργο avant-garde ηλεκτρονικών με έμφαση στην ακουστική και σε μοναδικά ηχοχρώματα. Σε αυτό το άλμπουμ, εξερευνώ την επίδραση της αντήχησης με διαφορετικό τρόπο από ό,τι στην προηγούμενη κυκλοφορία μου. Το εφέ του reverb γίνεται αντιληπτό ως παράγοντας του ηχοχρώματος ενός ήχου καθώς ο χρόνος κυλάει. Η σύνθεση αυτού του άλμπουμ βασίζεται σε ηλεκτρονικούς ήχους που έχουν ένα μοναδικό ηχόχρωμα. Το αποτέλεσμα της μοναδικότητας του ηχοχρώματος είναι ότι ο ακροατής δεν έχει μια σαφή αναφορά του ήχου και επομένως δεν έχει προσδοκίες για τις αντανακλάσεις του ήχου μέσα σε ένα δωμάτιο.
Έτσι, ο ακροατής δεν είναι σε θέση να διακρίνει τον καθαρό ήχο (που ακούγεται σε ανηχοϊκές συνθήκες – χωρίς αντήχηση) από έναν διαφορετικό ήχο με αντήχηση. Ως εκ τούτου, είναι πιθανό ο ακροατής να έχει την εντύπωση ότι ο μουσικός βρίσκεται στο ίδιο δωμάτιο και παίζει τη μουσική σε πραγματικό χρόνο. Είναι επίσης πιθανό μετά από λίγο ο ακροατής να έχει μια διαφορετική αντίληψη του ήχου: έναν ήχο με αντήχηση διαφορετική από την αντήχηση του δωματίου του. Εκείνη τη στιγμή το “εδώ” και το “τώρα” του έργου τέχνης εξαφανίζονται. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ στον Walter Benjamin, ο οποίος υποστηρίζει ότι η αύρα του ηθοποιού καταστρέφεται όταν τον τραβάει η κάμερα για μια ταινία. Παρομοίως, η αύρα της μουσικής καταστρέφεται όταν ακoύμε προηχογραφημένη μουσική. Ωστόσο, λόγω της ιδιότυπης αντίληψης των ηλεκτρονικών ήχων, η βενιαμίνικη αύρα των κομματιών αυτού του άλμπουμ εναλλάσσεται από την παρουσία στην απουσία”. (Σ. Π.)
www.spyrospolychronopoulos.bandcamp.com/album/electronic-music
“Duende” (Room40, Αυστραλία, 2021)
“Έχουν περάσει πέντε χρόνια από την τελευταία κυκλοφορία του τελευταίου σόλο άλμπουμ μου. Σε κάθε κυκλοφορία μέχρι τώρα, έχω διατηρήσει μια διαφορετική εστίαση και αισθητική, αλλά έχω προσπαθήσει για το άγνωστο ως κοινό σημείο μεταξύ των έργων. Σε αυτό το άλμπουμ κάθε ήχος, εκτός από τα field recordings, παράγεται από μουσικά όργανα που έχω κατασκευάσει ειδικά για τις ανάγκες αυτού του έργου. Τα field recordings ήταν κυρίως ήχοι που κατέγραψα την εποχή της καραντίνας του κορωνοϊού στην Αθήνα. Τους ηχογράφησα κατά τη διάρκεια της ημέρας, σε καταστήματα όπου οι άνθρωποι αλληλεπιδρούσαν ελάχιστα και κατά τη διάρκεια της νύχτας, στους δρόμους όπου οι άνθρωποι ήταν πρόθυμοι να κοινωνικοποιηθούν.
Μέχρι αυτή την κυκλοφορία χρησιμοποιούσα αναλογικά και ψηφιακά εργαλεία για τον έλεγχο του ήχου. Στο “duende” είναι η πρώτη φορά που κατασκεύασα φυσικά αντικείμενα για να ηχογραφήσω ένα άλμπουμ και ένιωσα ότι έπρεπε να απαλλαγώ από την ανάγκη να ελέγξω κάθε μικρή λεπτομέρεια και σε ορισμένες περιπτώσεις να αφήσω τις τυχαίες δονήσεις του οργάνου να με οδηγήσουν. Τα όργανα που κατασκευάστηκαν υπαγόρευσαν νέα συνθετικά μονοπάτια και αυτά τα μονοπάτια υπαγόρευσαν την κατασκευή νέων οργάνων. Ήταν μια δυναμική αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των δύο αλληλοεξαρτώμενων στοιχείων: των συσκευών και του ήχου.
Ο τίτλος Duende προέρχεται από μια διάλεξη που έδωσε ο Federico García Lorca στο Μπουένος Άιρες το 1934. Σε αυτή τη διάλεξη ο Λόρκα χρησιμοποιεί τη λέξη “duende” για να αναφερθεί στην ουσία όλων των έργων τέχνης, το κρυμμένο στοιχείο που θέλουμε να αγγίξουμε αλλά που παραμένει πάντα απρόσιτο. Είναι μια από αυτές τις λέξεις που όχι μόνο είναι δύσκολο να μεταφραστούν, αλλά και δύσκολο να οριστούν σε μια άλλη γλώσσα. Ως εκ τούτου, αυτό το έργο, το “duende”, έχει τη δική του μοναδική ύπαρξη και δεν επιδέχεται ερμηνείες. Μπορεί να θεωρηθεί καλύτερα σε έναν αστερισμό που περιλαμβάνει τα προηγούμενα έργα μου”.
(Σ. Π.)
www.room40.bandcamp.com/album/duende
Ο Σπύρος Πολυχρονόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Το ενδιαφέρον του για τον ήχο, τόσο ως φυσικό φαινόμενο όσο και ως μέσο καλλιτεχνικής έκφρασης, ξεκίνησε από μικρή ηλικία. Έχει πτυχίο στη Φυσική και διδακτορικό στην Ακουστική. Μετά τις σπουδές του εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο όπου και για τρία χρόνια εργάστηκε ως σύμβουλος ακουστικής. Στη συνέχεια, μετακόμισε στο Brighton, όπου εργάστηκε ως ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Sussex πάνω στην ακουστική αιώρηση. Έχει δημοσιεύσει πληθώρα άρθρων στον τομέα της ακουστικής ενώ ένα από τα έργα του, με τίτλο ” acoustic levitation with optimized reflective metamaterials”, βραβεύτηκε καθώς έφτασε στην 10η θέση των αναγνωσμένων άρθρων το 2020 στο Nature Scientific Reports. Πέρα από την έρευνά του στον ήχο, έχει αναπτύξει μοναδικά ηχητικά αντικείμενα (όπως το LEM), έχει κυκλοφορήσει 17 προσωπικούς δίσκους και έχει δώσει πολυάριθμες συναυλίες, παρουσιάζοντας τη μουσική του σε όλο τον κόσμο.