Αρχεία: Events

Για τέταρτη συνεχή χρονιά, μια φορά το μήνα, ο Γιάννης Αναστασάκης προσκαλεί στο ΚΕΤ διαφορετικούς μουσικούς και visual artists για να συμμετάσχουν αυτοσχεδιαστικά στη δημιουργία ενός in situ οπτικο-ακουστικoύ project.

Στο session του Φεβρουαρίου προσκαλεί τους Dave De Rose (τύμπανα), Χάρη Χαραλάμπους (ηλεκτρικό μπάσο), Στέλιο Μίχα (ηλεκτρική κιθάρα) και Ερατώ Τζαβάρα (live visuals).

Dave De Rose

Ο Dave De Rose είναι ένας αγγλο-ιταλός ντράμερ, μπασίστας, εκπαιδευτικός, συνθέτης και μηχανικός με έδρα το Λονδίνο. Αφότου μετακόμισε στο Λονδίνο το 1996, έχει ενσωματωθεί στη λονδρέζικη μουσική σκηνή δίνοντας συναυλίες και ηχογραφώντας δίσκους. Έχει συνεργαστεί με διάσημους μουσικούς σε ενδιαφέροντα projects και έχει κυκλοφορήσει οκτώ προσωπικές δουλειές. Είναι βασικό μέλος των γκρουπ: Agile Experiments, The Day Goes, Pokus, Electric Jalaba, Flying Ibex, Harlequiin, Point X, Gufo, Embla, Carl Orr Quartet και Trio Tekke. Έχει συνεργαστεί με πληθώρα καλλιτεχνών όπως οι: Moloko, Mark Ronson, Mulatu Astatke, Jamie Cullum, Rokia Traore, Roisin Murphy, Beth Orton, Corinne Bailey Rae, Scroobius Pip, Eska, Andreya Triana, Native Dancer, Post Office, Reel People, Kaidi Thatham and Mark De-Clive Lowe. Ο Dave υποστηρίζεται από τις εταιρείες: Sonor, Zildjian και Protection Racket.

www.davederosemusic.com

Χάρης Χαραλάμπους

Ο Χάρης Χαραλάμπους γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα. Το 1997 ξεκίνησε μαθήματα στο ηλεκτρικό μπάσο με τoν Βαγγέλη Κολίρη και στη συνέχεια κλασικό κοντραμπάσο με τον Τάκη Καπογιάννη. Το 2002 αποφοίτησε από το Los Angeles Music Academy. Συμμετείχε στη big band και σε άλλα μουσικά σχήματα της ακαδημίας ενώ δούλευε παράλληλα σαν μουσικός σε live και studio sessions. Το 2004 έγινε δεκτός στο τμήμα Τζαζ του Amsterdam Conservatory όπου φοίτησε για ένα χρόνο. Από το 2005 έχει εγκατασταθεί στην Αθήνα όπου εργάζεται σαν μουσικός (live, ηχογραφήσεις, μαθήματα). Έχει συνεργαστεί με μουσικούς όπως οι: Mark Guiliana, Alex Foster, Femi Temowo, Γιώργος Κοντραφούρης, Γρηγόρης Ντάνης, Βαγγέλης Καρίπης κ.ά. Έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι: Μαρινέλλα, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Χρήστος Θηβαίος, Σάκης Ρουβάς, Μπάμπης Στόκας, Idra Kayne κ.ά. Έχει παίξει στα musical “Το μαγαζάκι του τρόμου”, “Priscilla”, “Billy Elliot”, ”Εδώ και τώρα”, ”Στον καθρέφτη του Παλλάς.”

Στέλιος Μίχας

Ο Στέλιος Μίχας, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Μουσικολογία και στην κλασική κιθάρα στην Αθήνα, μετακόμισε στη Βοστόνη, όπου φοίτησε στο Berklee College of Music με καθηγητές μεγάλους τζαζίστες όπως οι: Mick Goodrick, Ed Tomassi, Hal Crook & Dave Santoro. Εμπνέεται από τις άπειρες ηχητικές ικανότητες της κιθάρας και ασχολείται με τη σύγχρονη μουσική και με την κλασική κιθάρα συνεργαζόμενος με πληθώρα άλλων μουσικών. Είναι ωστόσο εξίσου αφοσιωμένος στην ηλεκτρική κιθάρα κι έτσι συνδυάζει στη μουσική του στοιχεία και των δύο αυτών κόσμων. Έχει δώσει συναυλίες παντού, σε dive bars και καταχωνιασμένα υπόγεια αλλά και σε αίθουσες εκδηλώσεων και στάδια. Η τωρινή του έδρα είναι η Νέα Υόρκη, όπου συνεργάζεται με την αυτοσχεδιαστική κολεκτίβα “Listening Group”, με τον μπασίστα Zach Swanson στο ντουέτο “Chamber Music”, με το ensemble “the Legal Aliens” του Leo Genovese κ.ά. Ασχολείται επίσης με δικά του solo projects, όπως το “Unanimity Quintet” μαζί με τον Daniel Carter.

www.steliosmihas.com

Ερατώ Τζαβάρα

Η Ερατώ Τζαβάρα εργάζεται στα ψηφιακά πολυμέσα και το video design με συνεργάτες μουσικούς και χορογράφους, ερευνώντας την πλαστικότητα του video στο χώρο και τη χρήση του σε συνδυασμό με τις ζωντανές τέχνες. Με αφετηρία τη φωτογραφία και το κολάζ, συνθέτει ζωντανά διαφορετικές τεχνικές και πηγές εικόνας, όπως το ψηφιακό animation, το live feed, το αρχειακό υλικό και το προ-μαγνητοσκοπημένο video.

www.vimeo.com/estete

Γιάννης Αναστασάκης

Ο Γιάννης Αναστασάκης χαρακτηρίζεται για την ιδιαίτερή του προσέγγιση στην κιθάρα, ως γεννήτρια πρωτότυπων και ατμοσφαιρικών ήχων, καθώς και για την ενασχόλησή του σε βάθος με τα εφέ και την τεχνική του live-sampling (είναι επίσης ο σχεδιαστής και κατασκευαστής των JAM pedals). Η μουσική του είναι ένα κράμα ambient και ψυχεδέλειας που ισορροπεί μεταξύ μελωδίας και θορύβου, ξεπερνώντας πολλές φορές τα “επιτρεπτά” όρια. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς όπως οι: Arve Henriksen, Christian Fennesz, Eivind Aarset, Λένα Πλάτωνος, Σαβίνα Γιαννάτου, Θοδωρής Ρέλλος, Χάρης Λαμπράκης, Φλώρος Φλωρίδης, Haig Yazdjian κ.α.

www.jannisanastasakis.com

Συνδέοντας ηλεκτρικές κιθάρες, ψηφιακή ποίηση και ασύρματα δίκτυα σε μια νουάρ μυσταγωγική ατμόσφαιρα, η τελευταία δουλειά του Παύλου Συνοδινού Status Update 2019 ζωντανεύει στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων. Μια από τις πιο ιδιαίτερες φωνές που τραγουδάει στη γλώσσα που μιλάει και μια ηλεκτρική κιθάρα που συγκινεί, σε μια ξεχωριστή βραδιά. Μαζί με την μπάντα του, ο Παύλος Συνοδινός δίνει ένα live γεμάτο ηλεκτρισμό και συναίσθημα. Από post-rock και ρυθμικό punk σε χαμηλότονες μπαλάντες πολιτικής, έρωτα και μετανάστευσης, με τις σελίδες του λευκώματος του δίσκου να προβάλλονται στους τοίχους του ΚΕΤ.

Μπάσο: Άκης Παπαβασιλείου
Τύμπανα: Alex Randan

Παύλος Συνοδινός
Κολωνός – Αθήνα – Ελλάδα. Πειραματικό Μουσικό Γυμνάσιο-Λύκειο Παλλήνης. Πτυχίο Αντίστιξης και Φούγκας. Τελειόφοιτος ηχοληψίας της S.A.E και της σχολής Κοινωνικής Θεολογίας Αθηνών. Κιθαρίστας, συνθέτης, στιχουργός, ενορχηστρωτής, παραγωγός. Ιδρυτικό και ηγετικό μέλος πολυάριθμων μουσικών σχημάτων. Κιθαρίστας στα σχήματα του Α. Ρίζου αλλά και της Ν. Μποφίλιου σε live εμφανίσεις και σε ηχογραφήσεις (2009-2010). Βασικός κιθαρίστας στο σχήμα του Γ. Χαρούλη σε πολυάριθμες περιοδείες και συμμετοχή στο δίσκο ‘Μαγγανείες’ σε μουσική και στίχους του Θ. Παπακωσταντίνου, αλλά και στο ‘Χίλια καλώς εσμίξαμε’ live από τον Λυκαβηττό (2010-2015). Δύο προσωπικά album με συμμετοχές της Ν. Μποφίλιου και του Γ. Χαρούλη. ‘Μικρες Ελπίδες’ (Lyra 2010) και ‘Greeklish Babylon’ σε συμπαραγωγή του Γ. Παξεβάνη (AntArt Productions 2012). Δημιουργία του γκρουπ Greeklish Babylon με κυκλοφορία digital single (AntArt Productions 2013) και live εμφανίσεις στο RockWave Festival (2014). Σύμπραξη Greeklish Babylon – Σούλη Λιακού – Νίκου Ζιώγαλα με δισκογραφικό τίτλο ‘Ευτυχομανία’ (14music 2016) σε μια αποκλειστικά δική του παραγωγή. To Status Update 2019 είναι η τρίτη προσωπική δισκογραφική δουλειά του Παύλου Συνοδινού. Έντεκα κομμάτια συνοδευόμενα από ένα αναλογικό βιβλίο ψηφιακής ποίησης και εικόνας από τα social media. Κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2018 από τις Εκδόσεις ΚΨΜ.
www.pavlossynodinos.com

Διοργάνωση – παραγωγή: 440Hz Γέφυρα πολιτισμού

Ο Αλέξανδρος Δανδουλάκης (Alex Dante) μεταφέρει στην κιθάρα μια επιλογή των πιανιστικών έργων του Sergei Rachmaninoff. Χρησιμοποιώντας ηλεκτρική κιθάρα, ποικίλα εφέ με χρήση δύο ενισχυτών ώστε να δημιουργείται η πλήρης εικόνα stereo, δημιουργεί σε αυτό το solo project ένα ογκώδες ηχητικό πεδίο και σε συνδυασμό με τη θεμελιώδη μουσική του S. Rachmaninoff δημιουργεί ερωτήματα για την ύπαρξη ή μη διακριτών μουσικών στυλ. Το πρόγραμμα επίσης περιλαμβάνει και κάποια νυχτερινά του F. Chopin μέσα από τα οποία μας συστήθηκε.

Αλέξανδρος Δανδουλάκης
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε στο Τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών στο Ε.Μ.Π. και παράλληλα μουσική στο Ωδείο Μουσικής Πράξης. Αποφοίτησε από το τμήμα του West London University (London College of Music) με το πτυχίο Licentiate of Teacher’s Diploma. Έχει συνεργαστεί και συνυπάρξει με πολλούς Έλληνες καλλιτέχνες αλλά και με σημαντικούς μουσικούς του εξωτερικού όπως Bill Frisell, Monophonics, Alan Zavod (Frank Zappa & the Mothers), Soul Jazz Orchestra, Thievery Corporation, Radio Moscow κ.ά. Οι προσωπικές του δουλειές κυμαίνονται σε πολλά μουσικά ύφη όμως τον κέρδισε η solo προσέγγιση της ηλεκτρικής κιθάρας. Το 2018 συμμετείχε στο 18ο Athens Jazz Festival της Τεχνόπολης του δήμου Αθηναίων.

Περισσότερες πληροφορίες:
www.facebook.com/maltdante
www.youtube.com/watch?v=d7vNDObr9m4

Ηχοληψία: Δημήτρης Κυριακάκης

Ποια είναι τα πράγματα που μας κάνουν να τρέμουμε; Τα φαντάσματα; Οι θόρυβοι της νύχτας;

Στην πρώτη από τις τρεις ιστορίες φαντασμάτων που αφηγούνται και υποδύονται οι ηθοποιοί της παράστασης ΜΠΟΥ, ο τρόμος γεννιέται από την εξέταση μιας – κατά τα φαινόμενα – πολύ απλής, σχεδόν ασήμαντης γκραβούρας του 19ου αιώνα: μια αρχοντική οικία στην ύπαιθρο της Αγγλίας, στην πρόσοψη της οποίας έχει μείνει ανοιχτό ένα παράθυρο…

Στη δεύτερη ιστορία, ο τρόμος συνδέεται με σκιές στο γρασίδι, λευκά τριαντάφυλλα… και ένα όνομα: «Ποιος είναι ο Τσάρλυ, καρδιά μου;».

Στην τρίτη ιστορία, οι χειρότεροί μας εφιάλτες βγαίνουν αθόρυβα από μια ντουλάπα. Μια πολύ απλή ντουλάπα, σ’ ένα πολύ απλό παιδικό δωμάτιο… Και αθόρυβα φεύγουν.

Ο τρόμος έχει πολλά πρόσωπα και βρίσκεται πάντα κρυμμένος στις λεπτομέρειες. Δεν υπάρχει τρόπος να τον καταστρέψει κανείς, ακόμα κι όταν επιχειρεί να τον πετάξει στις φλόγες, να τον παραδώσει σ’ έναν άγνωστο, να τον στείλει μακριά ή να τον κλειδώσει. Επιστρέφει μερικές φορές μετά από χρόνια, τη στιγμή ακριβώς που νομίζαμε πως μας είχε (και τον είχαμε) ξεχάσει.

Μπορεί κανείς να τον κρατήσει κρυφό — ποτέ όμως για πολύ καιρό. Έρχεται πάντα η ώρα που αποφασίζει να βγει. Συνήθως, εκείνος επιλέγει τον τόπο, τον τρόπο και τη στιγμή.

Μη νομίζετε πως βγαίνει πάντα τη νύχτα. Τις ηλιόλουστες μέρες να φοβάστε.

To ντουέτο Coyote από τη Γαλλία συμπράττει για μια βραδιά στο ΚΕΤ με τον Emmanuel Cremer και τον Χάρη Λαμπράκη σε ένα αυτοσχεδιαστικό μουσικό σετ.

 

Duo Coyote

Το project Coyote των Michel Doneda (σαξόφωνο) και της Natacha Muslera (φωνή), αποτελεί μια ηχητική ιεροτελεστία. Το Coyote είναι η πρώτη performance του Joseph Beuys, που παρουσιάστηκε τον Μάιο του 1974 σε γκαλερί της Νέας Υόρκης, όπου ο καλλιτέχνης θα ζήσει για μια εβδομάδα με ένα κογιότ. Για τους Michel και Natacha “Coyote” είναι η εμπειρία της ακρόασης και των χώρων. Μια ακρόαση που δίνει στον καθένα την ελευθερία να ζει την πράξη με την παρουσία του, με τη βοήθεια του χώρου. Οι χώροι είναι ακουστικοί, ακάθαρτοι, ορατοί, αόρατοι, υπαρξιακοί, ώστε να αποκαλυφθούν στον ακροατή μέσω μιας αυτοσχεδιαστικής ηχητικής performance.

www.natachamuslera.org/coyote

 

Emmanuel Cremer

Ο Emmanuel Cremer σπούδασε τσέλο στο ωδείο της Μασσαλίας. Συνέχισε τις σπουδές του πάνω στη σύνθεση στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ υπό την επίβλεψη του Thérèse Motard. Ακολούθησε τα μονοπάτια της τζαζ και του αυτοσχεδιασμού. Έχει εμφανιστεί σε πολυάριθμες ευρωπαϊκές σκηνές και έχει συνεργαστεί με την κολεκτίβα Emir του μπασίστα Barre Philips, με τοv κιθαρίστα Raymond Boni, με τον σαξοφωνίστα Joe McPhee, με το κουαρτέτο Stanislas, με τον Gustavo Ovalles και το κουϊντέτο Méandres.

www.soundcloud.com/chellsounds

 

Χάρης Λαμπράκης

Ο Χάρης Λαμπράκης είναι ένας εξαιρετικός μουσικός, δεξιοτέχνης στο νέυ, με πλούσιες συνεργασίες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Είναι μέλος διαφόρων μουσικών σχημάτων και από το 2006 έχει σχηματίσει το συγκρότημα Χάρης Λαμπράκης Quartet.

www.harrislambrakis.com

 

Την Πέμπτη 31 Ιανουαρίου το Duo Coyote θα συμπράξει με το ντουέτο των Emmanuel Cremer και Στέφανου Χυτήρη στη συναυλία “A l’ Improviste, concert tourné vers l’ autre” στο Auditorium Théo Angelopoulos του Institut Français d’Athènes – Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Ώρα έναρξης: 20:00, είσοδος ελεύθερη.
website
fb event

Ο γάλλος μουσικός Emmanuel Cremer (τσέλο) παρουσιάζει στο ΚΕΤ ένα αυτοσχεδιαστικό σόλο και προσκαλεί στο δεύτερο μέρος τον Στέφανο Χυτήρη (ντραμς) για να αυτοσχεδιάσουν μαζί.

Ο Emmanuel Cremer σπούδασε τσέλο στο ωδείο της Μασσαλίας. Συνέχισε τις σπουδές του πάνω στη σύνθεση στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ υπό την επίβλεψη του Thérèse Motard. Ακολούθησε τα μονοπάτια της τζαζ και του αυτοσχεδιασμού. Έχει εμφανιστεί σε πολυάριθμες ευρωπαϊκές σκηνές και έχει συνεργαστεί με την κολεκτίβα Emir του μπασίστα Barre Philips, με τοv κιθαρίστα Raymond Boni, με τον σαξοφωνίστα Joe McPhee, με το κουαρτέτο Stanislas, με τον Gustavo Ovalles και το κουϊντέτο Méandres.

www.soundcloud.com/chellosounds

O Στέφανος Χυτήρης σπούδασε αρχικά στην Αθήνα και στη συνέχεια στη Νέα Υόρκη. Έχει συμμετάσχει σε σχήματα της free jazz σκηνής της Νέας Υόρκης, στα οποία μεταξύ άλλων συμμετείχαν οι Daniel Carter, Ingrid Laubrock, Pascal Niggenkemper, Billy Mintz, Tony Malaby, Bram De Looze, Luca Rosenfeld, Todd Neufeld. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το διπλό βινύλιο Egata, όπου επτά μουσικοί αυτοσχεδιάζουν πάνω σε συγκεκριμένες τονικότητες με χαρακτηριστικό τις σύντομες διακεκομμένες φράσεις και τις συντονισμένες εξάρσεις.

www.stephanoschytiris.com

Για τέταρτη συνεχή χρονιά, μια φορά το μήνα, ο Γιάννης Αναστασάκης προσκαλεί στο ΚΕΤ διαφορετικούς μουσικούς και visual artists για να συμμετάσχουν αυτοσχεδιαστικά στη δημιουργία ενός in situ οπτικο-ακουστικoύ project.

Στο session του Ιανουαρίου προσκαλεί τους Μιχάλη Καταχανά (βιόλα), Δημήτρη Κλωνή (τύμπανα), Έλενα Κακαλιάγκου (κόρνο) και την COM.ODD.OR (live visuals).

 

Μιχάλης Καταχανάς

Ο Μιχάλης Καταχανάς ξεκίνησε βιολί σε ηλικία 8 ετών. Το 1999 εισήχθη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, από το οποίο αποφοίτησε το 2006 υπό τη επίβλεψη του Δήμου Δημητριάδη, παίζοντας βιόλα σε δικές του συνθέσεις. Το 2008 έγινε δεκτός για μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Σύγχρονου Αυτοσχεδιασμού του New England Conservatory, στη Βοστόνη των Η.Π.Α, κερδίζοντας υποτροφία του ιδρύματος Fulbright. Μαθήτευσε με τους Charlie Banako, Ran Blake, κ.α. Από το 2010 δραστηριοποιείται στην Αθήνα έχοντας δημιουργήσει δύο Jazz κουαρτέτα παίζοντας πρωτότυπες συνθέσεις, ένα κουαρτέτο εγχόρδων και ένα πειραματικό συγκρότημα πάνω στα όρια της ελληνικής μουσικής. Τον Οκτώβρη του 2014 κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός του δίσκος με τον τίτλο Murderess.

Δημήτρης Κλωνής

Ο Δημήτρης Κλωνής γεννήθηκε το 1984 στην Αθήνα. Σε ηλικία 14 ετών ξεκινά τη σπουδή του στα drums κοντά στον Πέτρο Δαχτυλίδη και εν συνεχεία κοντά στον Γιάννη Φλώρο, όπου και διδάσκεται την περίφημη ‘ντραμιστική’ κληρονομιά που άφησε ο μεγάλος Alan Dawson. Έχει συνεργαστεί με σπουδαία ονόματα της εγχώριας jazz σκηνής, όπως οι: Τάκης Πατερέλης, Γιώργος Κοντραφούρης, Γιώτης Σαμαράς, Δημήτρης Τσάκας, Παντελής Μπενετάτος, Δημήτρης Καλαντζής, Κώστας Κωνσταντίνου, Περικλής Τριβόλης, Δημήτρης Σεβδαλής, Βάσω Δημητρίου, καθώς και με ξένους καλλιτέχνες όπως οι: Femi Temowo (Roots, Amy Winehouse), Michael Weisberger (Milo Ζ), Yoel Soto, Enrique Pascual, Adedeji Adetayo, Aline de Lima. Έχει επίσης συνεργαστεί με τους Φοίβο Δεληβοριά, Μάρθα Φριντζήλα, Δώρο Δημοσθένους και Πέτρο Θεοτοκάτο. Αυτή την περίοδο ζει στην Αθήνα όπου και εργάζεται σαν full-time μουσικός παίζοντας με πληθώρα σχημάτων, ηχογραφώντας και διδάσκοντας.

Έλενα Κακαλιάγκου

Η Έλενα Κακαλιάγκου, μεγαλωμένη στο Βόλο, είναι δραστήρια στη σύγχρονη και αυτοσχεδιαστική μουσική σκηνή, αρχικά στο Βερολίνο και κατ΄ επέκταση σε άλλα κεντρικά σημεία της Ευρώπης. Το παίξιμό της χαρακτηρίζεται από τις επιρροές της κλασικής και της παραδοσιακής μουσικής, εφαρμοσμένες στο κατ΄ εξοχήν λυρικό ορχηστρικό γαλλικό κόρνο.
Είναι μέλος των σχημάτων PARA (AT), Rank Ensemble (FI), zeitkratzer (DE) & Zinc & Copper (DE).

www.elenakakaliagou.com

Σοφία Παπαδοπούλου / COM.ODD.OR

www.comoddor.wordpress.com

Γιάννης Αναστασάκης

Ο Γιάννης Αναστασάκης χαρακτηρίζεται για την ιδιαίτερή του προσέγγιση στην κιθάρα, ως γεννήτρια πρωτότυπων και ατμοσφαιρικών ήχων, καθώς και για την ενασχόλησή του σε βάθος με τα εφέ και την τεχνική του live-sampling (είναι επίσης ο σχεδιαστής και κατασκευαστής των JAM pedals). Η μουσική του είναι ένα κράμα ambient και ψυχεδέλειας που ισορροπεί μεταξύ μελωδίας και θορύβου, ξεπερνώντας πολλές φορές τα “επιτρεπτά” όρια. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς όπως οι: Arve Henriksen, Christian Fennesz, Eivind Aarset, Λένα Πλάτωνος, Σαβίνα Γιαννάτου, Θοδωρής Ρέλλος, Χάρης Λαμπράκης, Φλώρος Φλωρίδης, Haig Yazdjian κ.α.

www.jannisanastasakis.com

Ο Στέφανος Χυτήρης (τύμπανα) και ο Bram De Looze (πιάνο), έπειτα από διαρκείς πειραματισμούς σε μουσικά σχήματα στη Νέα Υόρκη και την Ευρώπη, συμπράττουν αυτή τη φορά ως ντουέτο στην Αθήνα με αφορμή την επικείμενη κυκλοφορία του κοινού τους cd (17 Takes). Συνθέτοντας στη στιγμή, εξερευνούν τις πολυεπίπεδες σχέσεις των οργάνων τους και δημιουργούν με αυτά αναπάντεχους διαλόγους.
Στο δεύτερο μέρος προσκαλούν τον Γιώργο Μαλεφάκη (βιόλα).

Ο Bram De Looze είναι πιανίστας από το Βέλγιο. Έχει συνεργαστεί με μουσικούς από την Ευρώπη και την Αμερική. Το Νοέμβριο του 2015 κυκλοφόρησε ο προσωπικός του δίσκος, με τίτλο Septych, ενώ την άνοιξη του 2017 κυκλοφόρησε το Piano e Forte (solo) που επαναπροσδιορίζει την τζαζ σύνθεση και τον αυτοσχεδιασμό καθώς επιλέγει να παίξει με τρία διαφορετικά πιανοφόρτε του κατασκευαστή Chris Maene. Την περίοδο αυτή περιοδεύει συχνά με το Piano e Forte, LABtrio, Robin Verheyen duo, και σχήματα μεταξύ άλλων των Dre Hocevar, Stephanos Chytiris, Stephane Galland, Samuel Ber, Mark Schilders, Antoine Pierre.

www.bramdelooze.com

Ο Γιώργος Μαλεφάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Σπούδασε βιολί και Ανώτερα θεωρητικά και το 2011 πήρε το δίπλωμα Σύνθεσης από την τάξη του Γ.Μηνά. Παρακολούθησε πολλά σεμινάρια (ενορχήστρωσης, ανάλυσης, μουσικολογικά κ.ά.) και εργαστήρια σύνθεσης με Έλληνες και ξένους καθηγητές. Παράλληλα με τη διδακτική και συνθετική δραστηριότητα, ασχολείται ενεργά με τη φωνητική/χορωδιακή μουσική, ως μέλος ή ιδρυτής επαγγελματικών και ερασιτεχνικών συνόλων, καθώς επίσης και με τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, με διάφορα σχήματα και project, ενώ είναι εκ των κύριων διοργανωτών του Impro Fest, που διοργανώνεται τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα. Είναι μέλος του Ανεξάρτητου Συνδέσμου Μουσικής Ανάπτυξης (Α.Σ.Μ.Α.). Πρόσφατα κυκλοφόρησε η πρώτη του δισκογραφική συμμετοχή στο άλμπουμ At Tonal. Συνυπογράφει επίσης τη μουσική της ταινίας του Χρήστου Καπάτου “Η Φωνή του Αντώνη” (2018).

Ο Στέφανος Χυτήρης είναι ντράμερ που μεγάλωσε και σπούδασε στην Αθήνα, ολοκληρώνοντας τις μουσικές σπουδές του στην Αμερική. Συμμετέχει σε σχήματα της αυτοσχεδιαστικής σκηνής της Νέας Υόρκης, ενώ παράλληλα αναπτύσσει τις προσωπικές του δουλειές σε συνεργασία με τους Bram De Looze, Luca Rosenfeld, Daniel Carter, Dre Hocevar, Ingrid Laubrock, Todd Neufeld, Pascal Niggenkemper, Billy Mintz, Tony Malaby. To Flux Project – Pyr|n είναι ο πρώτος του δίσκος που ηχογραφήθηκε το 2014 σε παραγωγή του ντράμερ Michael Carvin. Τον Μάρτιο του 2017 κυκλοφορεί το βινύλιο Egata, με ένα σχήμα επτά μουσικών, επάνω στον πρωταρχικό ήχο του αυτοσχεδιασμού με τα όργανα να συναντιούνται σε συγκεκριμένες τονικότητες με σύντομες διακεκομμένες φράσεις και συντονισμένες εξάρσεις.

www.stephanoschytiris.com

Διοργάνωση – παραγωγή: 440Hz Γέφυρα πολιτισμού

 

“Αυτό το βάρος… Δεν είμαι καλά… Τίποτα…”

Είναι μάλλον αδύνατον να βρει κανείς τόσα πολλά παράπονα μαζεμένα σε ένα και μόνο θεατρικό έργο. Όμως Ο θείος Βάνιας είναι ένα έργο γοητευτικό. Πώς προκύπτει ποίηση από τα παράπονα;

Όλα τα πρόσωπα του έργου κουβαλούν ένα βάρος. Ο Νίτσε λέει πως δε γίνεται να υποφέρουμε χωρίς να κάνουμε κάποιον να πληρώσει γι’ αυτό. Τι τον κάνουν, όλον αυτόν τον πόνο, οι ήρωες του Θείου Βάνια;

Και τι είδους ήρωες είναι; Καμία γυναίκα δεν είναι “ηρωίδα”, δηλαδή όσο πρέπει θηλυκή ή μητρική και κανένας άντρας δεν είναι όσο πρέπει “αρσενικός” για να γίνει ήρωας. Ο ίδιος ο Βάνιας αποτυγχάνει παταγωδώς ως άντρας πρωταγωνιστής. Ακόμα και στον τίτλο του έργου κατοικεί λειψά: ως “θείος”.

Σ’ αυτό το έργο:

Κανένας δεν κοιμάται όσο θα ήθελε.

Κανένας δεν αγαπά όσο χρειάζεται.

Κανένας δεν αρπάζει καμία ευκαιρία.

Κανένας δεν αγαπιέται όσο έχει ανάγκη.

Όλοι θέλουν να νιώσουν περισσότερο.

Όλοι είναι έτοιμοι για καυγά.

Όλοι επαναλαμβάνονται.

Κάποιοι πίνουν παραπάνω απ’ όσο πρέπει.

Κάποιοι έχουν τη δουλειά για φάρμακο.

Κάποιοι ζουν τη ζωή τους σαν δράμα.

Στο τέλος δεν αλλάζει τίποτα.

 

τρέιλερ

 

*κρατήσεις απαραίτητες: 213.00.40.496

Οι Alcalica ξεκινούν την περιοδεία τους στην Ελλάδα από το ΚΕΤ στις 31 Οκτωβρίου. Οι συναυλίες τους συνδυάζουν όργανα και ακούσματα φαινομενικά αταίριαστα μεταξύ τους και ταξιδεύουν τους ακροατές επάνω σε ένα μουσικό ηλεκτρονικό χαλί που συνεχώς μεταβάλλεται. Οι στάσεις του ταξιδιού είναι πολλές και απρόβλεπτες: μπορεί να είναι μια μπαουχαουζική ντανταϊστική αυτοσχεδιαστική παράσταση, μπορεί να είναι μια μεθυστική μη δογματική τελετουργία ή μπορεί να είναι απλά μουσική, ειλικρινής χορευτική μουσική. Η κάθε συναυλία σημαδεύεται από τη στιγμή και το τοπίο· σημαδεύεται από εκείνη την επαφή που αντηχεί αιώνια και αγγίζει σε ένα βαθύτερο επίπεδο τον πυρήνα αυτών των υλικών που ενώνουν τους ανθρώπους.

Οι Alcalica κατάγονται από το νησί της Λέσβου και από το Βερολίνο. Ο ήχος τους έχει επιρροές από το ρεμπέτικο και τα broken beats. Στη μουσική τους χρησιμοποιούν περσικό σαντούρι, ελληνικό μπαγλαμά, αφρικανική καλίμπα, hardware electronics και φωνητικά σε πέντε γλώσσες. Μέσα σε δώδεκα χρόνια έχουν κυκλοφορήσει έξι δίσκους σε βινύλιο και έχουν πραγματοποιήσει εκατοντάδες συναυλίες ανά την Ευρώπη. Έχουν συνεργαστεί στο studio αλλά και πάνω στη σκηνή με γνωστούς καλλιτέχνες όπως είναι, μεταξύ άλλων, ο Baba Zula και η Brenna MacCrimmon.

Περισσότερες πληροφορίες: www.alcalica.org

Ο Βασίλης Αγιομυργιανάκης (BasMyr) θα παρουσιάσει στις 29 Οκτωβρίου στο ΚΕΤ το project του Dark Ambient Audiovisual Livecoding, δημιουργώντας συναισθητικές εμπειρίες. Το live coding είναι μια νέα κατεύθυνση στην ηλεκτρονική μουσική και το βίντεο. Οι live coders εκθέτουν και επανεγγράφουν κώδικα ενώ παράγουν αυτοσχέδια μουσική ή και γραφικά. Το live coding λειτουργεί σε όλα τα μουσικά είδη και έχει παρουσιαστεί σε αίθουσες συναυλιών, σε late night jazz bars καθώς και σε algoraves. Όλες οι αλλαγές που γίνονται στον κώδικα από τον καλλιτέχνη κατά τη διάρκεια της performance, προβάλλονται σε οθόνη για να παρακολουθούν οι θεατές.

Ο Βασίλης Αγιομυργιανάκης είναι ένας audiovisual καλλιτέχνης, ερευνητής και βοηθός καθηγητή στο Τμήμα “Ήχου και Εικόνας” του Ιονίου Πανεπιστημίου στον τομέα “Αλγοριθμική Μουσική / Μουσική Σύνθεση”. Τα project του βασίζονται στην έρευνά του πάνω στη μεταμόρφωση της δημιουργικής γραφής σε μια οπτικοακουστική αφήγηση, μέσω ενός συνδυασμού πεδίων, όπως είναι η computer music, τα computer graphics, και η διαδραστικότητα. Για την υλοποίηση των project του χρησιμοποιεί γνωστές αλλά και νέες λιγότερο γνωστές μεθόδους.

Για τέταρτη συνεχή χρονιά, μια φορά το μήνα, ο Γιάννης Αναστασάκης προσκαλεί στο ΚΕΤ διαφορετικούς μουσικούς και visual artists για να συμμετάσχουν αυτοσχεδιαστικά στη δημιουργία ενός in situ οπτικο-ακουστικoύ project.

Στο session του Οκτωβρίου ο Γιάννης Αναστασάκης προσκαλεί τη Δανάη Στεφάνου (inside piano), τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο (μαντολίνο) και την Ειρήνη Καραγιαννοπούλου (live visuals).

 

Δανάη Στεφάνου

Η Δανάη Στεφάνου είναι μουσικός και μουσικολόγος, καθώς επίσης μέλος του διδακτικού προσωπικού στην έδρα Ιστορικής Μουσικολογίας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Σπούδασε μουσική στα βρετανικά πανεπιστήμια του Νόττιγχαμ (μάστερ) και του Λονδίνου (διδακτορικό) και διετέλεσε επισκέπτρια λέκτορας στο Royal Holloway, University of London έως το 2007. Η έρευνά της εστιάζει σε ιστορικές και κριτικές προσεγγίσεις στον πειραματισμό και τον αυτοσχεδιασμό και ερευνά ένα ευρύ φάσμα διασυνδέσεων μεταξύ μουσικής και χώρου, συχνά μέσω μιας πρακτικής προοπτικής.

http://danaestefanou.tumblr.com/

Παναγιώτης Κανελλόπουλος

Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος ως εκτελεστής μαντολίνου έχει συμμετάσχει σε πολλές συναυλίες με μικρά σύνολα, έχει συνεργαστεί με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Βόλου, την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και την Ορχήστρα των Χρωμάτων, ενώ συμμετέχει και σε αρκετούς δίσκους. Από το 1996 διδάσκει σε σεμινάρια και εργαστήρια μουσικής δημιουργικότητας και αυτοσχεδιασμού. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται: η μελέτη του μουσικού αυτοσχεδιασμού των παιδιών και των αντιλήψεών τους για τις μουσικοποιητικές διεργασίες, οι εθνογραφικές προσεγγίσεις της μουσικής δημιουργικότητας των παιδιών και η μελέτη του μουσικού αυτοσχεδιασμού ως μια μορφή πολίτικο-κοινωνικής πράξης.

Ειρήνη Καραγιαννοπούλου

Η Ειρήνη Καραγιαννοπούλου είναι καλλιτέχνις με δράση στα πεδία της ζωγραφικής, του βιβλίου, του κολλάζ, του σχεδίου και του σινεμά. Είναι συνιδρύτρια του καλλιτεχνικού ντουέτου Extra-Conjugale και του project Twin Automat.

http://karayannopoulou.com/

Γιάννης Αναστασάκης

Ο Γιάννης Αναστασάκης χαρακτηρίζεται για την ιδιαίτερή του προσέγγιση στην κιθάρα, ως γεννήτρια πρωτότυπων και ατμοσφαιρικών ήχων, καθώς και για την ενασχόλησή του σε βάθος με τα εφέ και την τεχνική του live-sampling (είναι επίσης ο σχεδιαστής και κατασκευαστής των JAM pedals). Η μουσική του είναι ένα κράμα ambient και ψυχεδέλειας που ισορροπεί μεταξύ μελωδίας και θορύβου, ξεπερνώντας πολλές φορές τα “επιτρεπτά” όρια. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς όπως οι: Arve Henriksen, Christian Fennesz, Eivind Aarset, Λένα Πλάτωνος, Σαβίνα Γιαννάτου, Θοδωρής Ρέλλος, Χάρης Λαμπράκης, Φλώρος Φλωρίδης, Haig Yazdjian κ.α.

www.jannisanastasakis.com

Το ΚΕΤ φιλοξενεί για πέμπτη συνεχή χρονιά το σεμινάριο δημιουργικού ντοκιμαντέρ Εσωτερικά Τοπία με τον Χρήστο Καρακέπελη και τη Νατάσα Σέγκου. Λίγο πριν την έναρξη του φετινού κύκλου μαθημάτων, θα προβληθούν στο ΚΕΤ δυο ταινίες μεγάλου μήκους και μία ταινία μικρού μήκους μαθητών που συμμετείχαν στα προηγούμενα έτη του σεμιναρίου.

Την Τετάρτη 17 Οκτωβρίου θα προβληθεί η ταινία του Χρήστου Καπάτου Η Φωνή του Αντώνη. Θα προηγηθεί η μικρού μήκους ταινία του Νίκου Κατσού The Woman.

Την Τετάρτη 24 Οκτωβρίου θα προβληθεί η ταινία Príncipes Felizes του Πάνου Δεληγιάννη.

Λίγα λόγια για τις ταινίες:

Η Φωνή του Αντώνη, 2018, 75’

Το 2011, μετά από ένα πολύ σοβαρό ατύχημα, ο Χρήστος Καπάτος αποφασίζει να εγκαταλείψει μια επιτυχημένη καριέρα στο χώρο της ναυτιλίας και μετακομίζει πίσω στο πατρικό του. Την ίδια περίοδο, ο πατέρας του, Αντώνης, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ομιλίας λόγω μιας σειράς εγκεφαλικών επεισοδίων. Οι μόνοι που μπορούν να τον κατανοήσουν είναι ο γιος και η σύζυγός του. Το 2012 ο Χρήστος ξεκινά να κινηματογραφεί τη ζωή του στο σπίτι σε μια προσπάθεια να συμφιλιωθεί με το νέο αυτό μοντέλο συνύπαρξης. Και ενώ αρχικά επιδιώκει να απεικονίσει την αγωνία, τις ανησυχίες, τη σύγχυση αλλά και την ελπίδα για το μέλλον, τελικά ανακαλύπτει εκ νέου την οικογένειά του υπό ένα διαφορετικό πρίσμα και, μαζί με αυτή, τη φωνή του Αντώνη. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης όπου βραβεύτηκε από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και στη συνέχεια προβλήθηκε στο 24ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας.

Príncipes Felizes, 2018, 80’

Από την καρδιά μιας φαβέλας του Ρίο ντε Τζανέιρο έως το Άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή, το θέατρο ανοίγει τα φτερά μιας ομάδας παιδιών για μια ελεύθερη πτήση πάνω από τους φόβους, τα όνειρά τους και τις ακραίες αντιφάσεις της πόλης τους. Η ταινία γυρίστηκε σε μια από τις πιο σκληρές φαβέλες του Ρίο και ακολουθεί μια ομάδα παιδιών καταγράφοντας το χρονικό της μύησής τους στην τέχνη του θεάτρου. «Ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας» του Όσκαρ Ουάϊλντ, το έργο που ονειρεύονται να ανεβάσουν, είναι η αφορμή για τις πρωτόγνωρες αλλαγές που θα φέρει το θέατρο στον τρόπο με τον οποίο βλέπουν τον εαυτό τους, το γκέτο τους, τη γεμάτη αντιφάσεις πόλη τους· μια πόλη που ακροβατεί ανάμεσα στην τυφλή βία και τις ξέφρενες φιέστες ενώ την ίδια ώρα οι νεαροί ήρωες του ντοκιμαντέρ ακροβατούν ανάμεσα στο όνειρο του θεάτρου και τη σκληρή πραγματικότητα. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο 20ό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια προβλήθηκε στο 4ο αφιέρωμα για το ελληνικό ντοκιμαντέρ Με τα μάτια ανοιχτά στην Τεχνόπολη.

The Woman, 2018, 5’

Μια γυναίκα βιώνει την απώλεια σε ένα διαμέρισμα μιας σύγχρονης μεγαλούπολης.

 

Λίγα λόγια για το σεμινάριο δημιουργικού ντοκιμαντέρ:

Το σεμινάριο δομείται πάνω στις συγκεκριμένες ιδέες των ταινιών που οι συμμετέχοντες επιθυμούν να υλοποιήσουν. Στόχος του είναι να αναπτυχθούν οι ιδέες στη διάρκεια των μαθημάτων, ώστε στο τέλος του σεμιναρίου να έχουν μορφοποιηθεί σε ένα σενάριο, σ’ ένα εργαλείο ικανό να στηρίξει τη συνέχεια μιας παραγωγής. Το σεμινάριο πραγματοποιείται σε τρία επίπεδα εργασίας: α) Ανοιχτός διάλογος πάνω στην κάθε ιδέα στο πλαίσιο της ομάδας των συμμετεχόντων. Αμοιβαία ανταλλαγή απόψεων και γνώσεων. β) Αισθητική εκπαίδευση μέσα από προβολές ταινιών (ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας) οι οποίες λειτουργούν ως αφορμή συζήτησης πάνω σε μοντέλα αφήγησης. γ) Σεναριακή επεξεργασία και διαμόρφωση του κάθε έργου, σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις με τον κάθε μαθητή με στόχο την επικεντρωμένη δουλειά σε κάθε ιδέα, σε ώρες και ημέρες που ρυθμίζονται ευέλικτα μέσα από έναν αμοιβαίο συντονισμό. Το σεμινάριο περιλαμβάνει επίσης μια εισαγωγή στα αφηγηματικά εργαλεία του φωτός, του ήχου και του μοντάζ, μέσα από παρουσιάσεις των παραπάνω από επαγγελματίες, ικανούς να επισημάνουν τη σχέση μεταξύ τεχνικής επάρκειας και κινηματογραφικής έκφρασης.

Από τις 2 Δεκεμβρίου 2018 μέχρι τις 9 Ιουνίου 2019 | κάθε Κυριακή | 12:00 – 16:00 | κόστος συμμετοχής (26 τετράωρα ομαδικά μαθήματα, συν κατ’ ιδίαν συναντήσεις): 600€ (τα δίδακτρα καταβάλλονται τμηματικά).

Η ομάδα The Instrument έχει ξεκινήσει μια σειρά παραστάσεων με τίτλο Temporal, Terrestrial σε συνεργασία με δημιουργούς από τα πεδία της μουσικής, του χορού και των εικαστικών τεχνών. Μέσω των παραστάσεων ξετυλίγονται μοναδικές συναντήσεις με κεντρικό άξονα το πάθος και τις δεξιότητες που μοιράζονται οι δημιουργοί των διαφορετικών καλλιτεχνικών πεδίων. Η κάθε performance είναι κάτι σαν προσχέδιο· οι ήχοι, οι εικόνες και οι συνθέσεις κατευθύνονται συλλογικά από την ομάδα των καλλιτεχνών. Τα μέλη της ομάδας εναλλάσσονται καθώς κάθε φορά οι The Instrument συμπράττουν με ντόπιους καλλιτέχνες.

Ο στόχος των παραστάσεων Temporal, Terrestrial είναι να ξεκινήσει ένας συνεχής διάλογος μεταξύ των καλλιτεχνών που έχουν αναπτύξει τις ικανότητές τους μέσω του αυτοσχεδιασμού, μακριά από θεωρητικές ιδέες και από τα όρια που αυτές επιβάλλουν.

Λίγα λόγια για την ομάδα The Ιnstrument

H ομάδα Τhe Instrument ιδρύθηκε το 2011 στο Βερολίνο. Δίνει παραστάσεις με πυρήνα το συνεργατικό έργο των Μaya M. Carroll και Roy Carroll και τις διαφορετικές καλλιτεχνικές τους επιδιώξεις. Ο Roy και η Μaya συνεργάζονται από το 2006, δημιουργώντας έργα με άλλους καλλιτέχνες από το χώρο της performance, της μουσικής και των εικαστικών τεχνών. Οι διάφορες δραστηριότητές τους περιλαμβάνουν χορογραφικές δουλειές και άλλες σκηνικές παραγωγές, ερευνητικές συνεργασίες, διαλέξεις / συζητήσεις και εργαστήρια.

Περισσότερες πληροφορίες: http://www.theinstrument.org/

 

Μια παρουσίαση του εργαστηρίου υποκριτικής της ομάδας Elephas tiliensis στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων για δύο μόνο παραστάσεις.

Η Ελίντα Βάνγκελ, κόρη φαροφύλακα, ζει μια καταπιεσμένη ζωή με το γιατρό σύζυγό της και τις δύο του κόρες από τον προηγούμενό του γάμο σε έναν τόπο αποκλεισμένο και ασφυκτικό. Αισθάνεται φυλακισμένη και ονειρεύεται τη θάλασσα. Ο ξαφνικός ερχομός ενός ξένου ανασύρει επιθυμίες και απωθημένα. Η αποκάλυψη ενός παλιού έρωτα με έναν θαλασσινό, σύμβολο ελευθερίας παρά προσωποποίηση του ιδανικού έρωτα, κλονίζει τον εύθραυστο ψυχισμό της. Το δίλημμα του ατόμου ανάμεσα στην προσωπική αλήθεια και την κοινωνική καταπίεση προβάλλει, όπως και σε άλλα έργα του συγγραφέα.

Το έργο του Χένρικ Ίψεν “Η κυρά της θάλασσας” δίνει το έναυσμα για την ενασχόληση με ένα θέατρο που φανερώνει στον ερμηνευτή όλα τα πεδία επεξεργασίας, διανοητικής και συναισθηματικής, που μπορούν να χτίσουν την τεχνική του και να ελευθερώσουν το φαντασιακό του χώρο. Η ομάδα Elephas tiliensis ερευνά τον τρόπο με τον οποίο ο ερμηνευτής συστηματοποιεί τα μέσα του και διευρύνει τα όριά του προκειμένου να συνδεθεί με τους όρους και τις έννοιες του κειμένου. Η άσκηση πάνω στο κείμενο, η σωματοποίηση των εννοιών του και η αναζήτηση της συγκινησιακής του ταυτότητας αποτελούν τα ζητούμενα του εργαστηρίου. Ο λόγος γίνεται το όχημα για να βρεθεί το σώμα και η δράση, ενώ ανοίγει την επικοινωνία με το φαντασιακό ήρωα που ενυπάρχει στον καθένα μας.

Το εργαστήριο διανύει την ένατη χρονιά λειτουργίας του. Έχει εργαστεί πάνω σε κείμενα των Ντοστογιέφσκυ, Μολιέρου, Μπόρχες, Σοφοκλή, Τσέχοφ, Μπέκετ, Σαίξπηρ. Τη φετινή περίοδο 2018/19 το εργαστήριο θα δουλέψει πάνω στο “Φιλοκτήτη” του Σοφοκλή.

Περισσότερες πληροφορίες: www.elephastiliensis.gr

Συνεχίζοντας την περιοδεία τους στην Ελλάδα με την οπτικοακουστική performance 6.8ΚOhm Improvisation Series, η Δήμητρα Κουστερίδου (σκίτσο, electronics) και η Miriam Den Broer Salmón (βιολί) δημιουργούν ηχητικά τοπία και έργα τέχνης αυτοσχεδιάζοντας με ηλεκτρονικά και ακουστικά μουσικά όργανα και με γραφίτη. Τα σχέδια της Δήμητρας με γραφίτη πάνω στο χαρτί δημιουργούν ίχνη που μετατρέπονται σε ηλεκτρονικούς ήχους. Οι ήχοι αυτοί καθώς και οι ήχοι του βιολιού επηρεάζουν την κίνηση του χεριού της. Δημιουργείται έτσι μια συνεχής αλληλεπίδραση μεταξύ ήχου, κίνησης και σκίτσων. Στην performance στο ΚΕΤ στις 27 Σεπτεμβρίου συμμετέχει η τραγουδίστρια Μαρία Κριτσωτάκη, με αυτοσχεδιαστικά φωνητικά.

Η Δήμητρα Κουστερίδου (GR) με έδρα το Άμστερνταμ, δουλεύει κυρίως με site-specific έργα και αυτοσχεδιασμούς που επικεντρώνονται στον ήχο. Ο πυρήνας του ενδιαφέροντός της βρίσκεται στην αποδόμηση της οπτικής ταυτότητας των αντικείμενων, ενισχύοντας έτσι τις φυσικές, ακουστικές και αισθητικές τους ιδιότητες.

Η Miriam Den Boer – Salmón (NL/MX) είναι βιολίστρια με έδρα το Άμστερνταμ. Το πολυπολιτισμικό της υπόβαθρο αντικατοπτρίζεται στην αγάπη της για τη μουσική ποικιλομορφία και τις συνεχώς μεταβαλλόμενες κοινωνικές προοπτικές. Η κύρια μουσική της κατεύθυνση είναι ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός με τζαζ και λαογραφικές επιρροές.

Η Μαρία Κριτσωτάκη (GR) είναι τραγουδίστρια, προσφάτως επαναπατρισμένη στη Ελλάδα από την Ολλανδία, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην τζαζ. Το κύριο ενδιαφέρον της είναι ο αυτοσχεδιασμός, άλλοτε ελεύθερος και άλλοτε βασισμένος σε ιδιώματα της τζαζ ή της παραδοσιακής μουσικής.

 

Η Κατερίνα Φωτεινάκη, δημιουργός και performer (σύνθεση, κιθάρα, φωνή), βραβευμένη στην Ελλάδα και το εξωτερικό για τη δουλειά της πάνω στη μουσική επεξεργασία του λόγου, ζει και εργάζεται από το 2006 στο Παρίσι. Οι δυο συναυλίες της στις 22 και 23 Σεπτεμβρίου, που ανοίγουν τη χειμερινή σεζόν του ΚΕΤ, είναι ιδιαίτερες καθώς σπάνια εμφανίζεται στην Αθήνα. Κάνοντας μια μικρή παρένθεση στο πνεύμα των σόλο εμφανίσεών της, επιλέγει για καθεμία από τις βραδιές έναν αγαπημένο της δημιουργό και τον προσκαλεί για έναν ελεύθερο διάλογο σε μουσικές δικές της, δικές του, άλλων ή κανενός. Σε μία απρόβλεπτη εναλλαγή σόλο και ντουέτου.

Το Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου, προσκεκλημένος της θα είναι ο Στάμος Σέμσης (βιόλα, φωνή), με τον οποίο έχει συμπράξει δισκογραφικά αλλά και σε πολλές συναυλίες στη Γαλλία και την Ελβετία.

Την Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου, προσκεκλημένος της θα είναι ο Μιχάλης Σιγανίδης (κοντραμπάσο, φωνή), στην πρώτη τους κοινή εμφάνιση, για έναν μουσικό διάλογο με κέντρο το λόγο.

Κατερίνα Φωτεινάκη

Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, μελέτησε τη φωνή της στο Εργαστήρι Φωνητικής Τέχνης του Σπύρου Σακκά και μουσική στο Conservatoire de Gennevilliers. Στην Ελλάδα, διακρίθηκε για την μουσική της δραστηριότητα από διάφορους φορείς, με σημαντικότερο την Ορχήστρα των Χρωμάτων (βραβείο σύνθεσης παιδικού τραγουδιού, 2004). Από το 2006 ζει στο Παρίσι ύστερα από πρόταση για συνεργασία της Angélique Ionatos, με την οποία έχει κάνει δύο δίσκους και πάνω από 200 συναυλίες σε όλη την Ευρώπη. Το 2011 κέρδισε το πρώτο Βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Σύνθεσης Τραγουδιού (Ελληνικό Σχέδιο – Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών). Ο προσωπικός δίσκος της ΤΖΙΤΖΙΚΙΑ (Accords Croisés – Harmonia Mundi) επιλέχθηκε από την εφημερίδα Le Monde ως ένας από τους 5 καλύτερους για το 2014 και κέρδισε τη διάκριση “fff” από το μουσικό περιοδικό Telerama. Με το ρεπερτόριο αυτό, παρουσιάστηκε ζωντανά σε κάποια από τα μεγαλύτερα θέατρα του Παρισιού (Théâtre du Chatêlet, Alhambra, Européen), στην γαλλική provence και εκτός Γαλλίας (Μαρόκο, Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Βέλγιο).

Acer είναι η επιστημονική ονομασία του σφένδαμου (γένος δένδρων η ημίθαμνων). Ο όρος οφείλεται στα χαρακτηριστικά φύλλα του με τρεις ή πέντε μυτερές απολήξεις και στα λατινικά σημαίνει: οξύς-αιχμηρός. Η μουσική και οι προτάσεις του σχήματος είναι επηρεασμένες από την τουρκική παραδοσιακή μουσική, η οποία παντρεύεται με τη δυτική μορφή. Συνομιλούν μεταξύ τους μέσω του αυτοσχεδιασμού και του μοντέρνου παιξίματος των θεμάτων των κομματιών. Υπάρχει ισορροπημένος διάλογος μεταξύ Δύσης και Ανατολής, έτσι ώστε οι ακροατές να μπορούν να ταξιδεύουν ελεύθερα από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει προσωπικές συνθέσεις και διασκευές ενορχηστρωμένες από τα μέλη της μπάντας.

Δείγμα της δουλειάς των Acer Trio: www.youtube.com/watch?v=6VWVqyTwpsI

Acer Trio:

Κλεοπάτρα Βάγια: σάζι

Βασίλης Χωριανόπουλος: τύμπανα

Γιώργος Λυμπερίου: κιθάρα

Την Κυριακή 25 Νοεμβρίου, μεταξύ 11:00 και 14:00, πραγματοποιείται στο ΚΕΤ ένα μουσικό εργαστήρι για παιδιά με τίτλο: “Αυτοσχεδιάστε ελεύθερα”. Στις 15:00 ακολουθεί μια μικρή συναυλία, με τα παιδιά που συμμετείχαν σ’ αυτό.

Οι μουσικοί Θοδωρής Ζιάρκας και Τάσος Στάμου προσκαλούν τα παιδιά να αυτοσχεδιάσουν με παραδοσιακά αλλά και ηλεκτρονικά όργανα, για να βγάλουν ήχους εμπνευσμένους από την παραδοσιακή, την τζαζ και την ηλεκτρονική μουσική. Στημένες πλάι στα όργανα του κάθε μουσικού, θα βρίσκονται μικρές ρεπλίκες των «μεγάλων οργάνων», σαν μια μικροσκοπική εκδοχή τους. Τα παιδιά θα έχουν τη δυνατότητα να δοκιμάζουν ασκήσεις πάνω στον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό με τη συνοδεία και την καθοδήγηση των μουσικών. Μέσα από αυτά τα μουσικά παραδείγματα βλέπουμε πόσο προσβάσιμο και δημιουργικό είναι το είδος του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού, τόσο ως καλλιτεχνικό όσο και ως εκπαιδευτικό εργαλείο επικοινωνίας και έκφρασης, είτε μεταξύ ομάδων είτε ατομικά.

Ώρες εργαστηρίου: 11:00 – 14:00

Ηλικίες: 5 – 11 χρονών

Κόστος συμμετοχής για κάθε παιδί: 20 €

Πληροφορίες/αιτήσεις συμμετοχής: 69.45.34.84.45 & info@polychorosket.gr

Ώρα συναυλίας: 15:00 – 16:00 (είσοδος για τη συναυλία: 3 €)

Τάσος Στάμου: www.tasosstamou.com

Θοδωρής Ζιάρκας: www.thodorisziarkas.co.uk

Το ντουέτο “ΑΜΑΝ!!!” των Στάμου και Ζιάρκα εμφανίζεται ζωντανά στο ΚΕΤ με αφορμή την πρώτη του κυκλοφορία (“ΑΜΑΝ!!!, Discrepant).

Τάσος Στάμου: προετοιμασμένο μπουζούκι, φωνή

Θοδωρής Ζιάρκας: προετοιμασμένη ακουστική κιθάρα, αντικείμενα

www.discrepant.net/products/627194-aman-aman-cs44

Ο καλλιτέχνης, δάσκαλος και πρύτανης της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας Πάνος Χαραλάμπους θα ανοίξει τη βραδιά με μια παραλλαγή της performance του “VOICE-O-GRAPH”, που παρουσιάστηκε στην Documenta14.

www.documenta14.de/gr/calendar/23509/voice-o-graph

Μια βραδιά αφιερωμένη στο “πειραγμένο” ρεμπέτικο και στη δημιουργική επαναχρησιμοποίηση της ανάμνησης της δισκογραφίας και της ιστορίας του. Το ντουέτο εξερευνεί τα όρια του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού πάνω στις φόρμες και στο πλαίσιο της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής και συγκεκριμένα στη μουσική κληρονομιά του ρεμπέτικου τραγουδιού. Οι δύο μουσικοί επιδίδονται στη δική τους προσωπική ερμηνεία αυτής της παράδοσης και αναζητούν τις πιθανότητες έκφρασης μέσα από αυτή σε ένα σύγχρονο και ενεργό δημιουργικό πλαίσιο. Η απροσδόκητη χρήση των παραδοσιακών οργάνων του ρεμπέτικου (μπουζούκι, κιθάρα) και η διάσπαση της φόρμας του (κουπλέ/ρεφρέν) μεταποιούν παλιές μελωδίες και παλιές ιστορίες της ρεμπέτικης δισκογραφίας σε μια απόπειρα απο-βαλσάμωσης αυτού του παλιού μουσικού είδους.

 

Για τέταρτη συνεχή χρονιά, μια φορά το μήνα, ο Γιάννης Αναστασάκης προσκαλεί στο ΚΕΤ διαφορετικούς μουσικούς και visual artists για να συμμετάσχουν αυτοσχεδιαστικά στη δημιουργία ενός in situ οπτικο-ακουστικoύ project.

Στο session του Νοεμβρίου προσκαλεί τους LYD Quartet: Σοφία Σαρρή (φωνή), Βασίλης Τζαβάρας (πλήκτρα), Γιάννης Νοταράς (ντραμς), Γιάννης Αναστασάκης (κιθάρα, loops, εφέ) και την Έρη Σκυργιάννη (live visuals).

 

LYD Quartet

Το LYD Quartet δημιουργήθηκε το 2016 από τη συνάντηση τεσσάρων μουσικών επί σκηνής. Με σταθερό όχημα τoν ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, εξερευνούν με τη χρήση των εφέ και του live looping, ηχητικές καταστάσεις με noise, post rock και ψυχεδελικά στοιχεία.

 

Έρη Σκυργιάννη

Σπούδασε Ζωγραφική και Χαρακτική στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και Φωτογραφία στο ΤΕΙ της Αθήνας. Το έργο της αναπτύσσεται σε τέσσερις άξονες: Ζωγραφική με ημίρρευστες ακρυλικές ύλες και Σχέδιο, Video Art και Super 8, Φωτογραφία, και Πειραματισμός με τον Ήχο και τη Μουσική. Τα θέματα που την απασχολούν είναι το Στοιχείο του Νερού, η Μηχανική Ρευστών, η Φρακταλιστική Δομή του Κόσμου, η Ψυχολογία της Ευτυχίας, η Έκσταση και η Χαρούμενη Μυστική Κοσμολογία, καθώς και οι σχέσεις αλληλεξάρτησης που έχουν τα πάντα μεταξύ τους κάτω από το φιλοσοφικό πρίσμα της Deep Ecology. Έχει πραγματοποιήσει τέσσερις ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και σε φεστιβάλ Video Art.

 

Γιάννης Αναστασάκης

Ο Γιάννης Αναστασάκης χαρακτηρίζεται για την ιδιαίτερή του προσέγγιση στην κιθάρα, ως γεννήτρια πρωτότυπων και ατμοσφαιρικών ήχων, καθώς και για την ενασχόλησή του σε βάθος με τα εφέ και την τεχνική του live-sampling (είναι επίσης ο σχεδιαστής και κατασκευαστής των JAM pedals). Η μουσική του είναι ένα κράμα ambient και ψυχεδέλειας που ισορροπεί μεταξύ μελωδίας και θορύβου, ξεπερνώντας πολλές φορές τα “επιτρεπτά” όρια. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς όπως οι: Arve Henriksen, Christian Fennesz, Eivind Aarset, Λένα Πλάτωνος, Σαβίνα Γιαννάτου, Θοδωρής Ρέλλος, Χάρης Λαμπράκης, Φλώρος Φλωρίδης, Haig Yazdjian κ.α.

www.jannisanastasakis.com

Ο Γιώργος Κοκκινάρης με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ “Touch – 8 Improvised Stories for Solo Double Bass” παρουσιάζει στο ΚΕΤ μια performance για σόλο κοντραμπάσο. Το “βαθύχορδο” σαν παλλόμενο σώμα, σα φυσική παρουσία και σαν ηχητική πηγή ξεφεύγει από τον παραδοσιακό συνοδευτικό του ρόλο αναδεικνύοντας όλες τις ηχητικές του ικανότητες σα σολιστικό όργανο. Με βασικό υλικό τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, η performance χτίζεται από το μηδέν, γεννώντας μια διαδικασία ρίσκου τόσο για τον καλλιτέχνη όσο και για το κοινό.

O Γιώργος Κοκκινάρης σπουδάζει κλασικό κοντραμπάσο (σόλο & ορχήστρα). Σκοπός του είναι να εξερευνήσει τις ηχητικές δυνατότητες του κοντραμπάσου σε συνδυασμό με το λόγο, την υποκριτική, την κίνηση και άλλες μορφές τέχνης. Συνεργάζεται με μουσικούς από τη σκηνή της free jazz/avante-garde και του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού δίνοντας παραστάσεις στην Αθήνα. Συμμετέχει σε μουσικά σχήματα duo και trio μαζί με καλλιτέχνες από τους χώρους του θεάτρου, του χορού, των εικαστικών και της λογοτεχνίας. Τον Ιούνιο του 2018 κυκλοφόρησε το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ “Touch – 8 Improvised Stories for Solo Double Bass”.

Για τον δίσκο Touch – 8 stories for solo double bass:

Σε εποχή κρίσης, επιτάσσεται φόβος και ατομικότητα διογκώνοντας τα ρίσκα για την αυτοσχεδιαστική μουσική. Υπερέχει η ικανοποίηση της άμεσης ανάγκης, τώρα, χωρίς κόπο ή σκέψη. Ο ποιητής υποτάσσεται στην επιφανειακή χαλάρωση και όχι στη διαμόρφωση σκέψης, ατομικής και συλλογικής. Με τα δεδομένα αυτά, επιλέχθηκε η δημιουργία σχέσεων με τον υπόλοιπο κόσμο μέσω του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού. Η “ελευθερία” της άμεσης σύνθεσης αναδεικνύει στοιχεία της προσωπικότητας και της συναισθηματικής νοημοσύνης του καλλιτέχνη. Τα κομμάτια ηχογραφήθηκαν σε δυο ενότητες, σε στούντιο τριών συνεχόμενων ωρών το καθένα. Προέκυψαν 20-25 κομμάτια. Τα οκτώ επιλέχθηκαν και δόθηκαν προς ακρόαση σε κοντινά πρόσωπα ή συνεργάτες για να ονομαστούν ανάλογα με τις εντυπώσεις και τα συναισθήματα που προέκυψαν. Πέρα από τη μίξη δεν έγιναν over dubs και δε χρησιμοποιήθηκαν ηλεκτρονικά μέσα (εφέ/πετάλια/looper) ή παρτιτούρες/οδηγοί.

https://kokkinaris.bandcamp.com

Το τρίο ,★’ των Laura Schuler (βιολί, electronics), Jonas Labhart (άλτο σαξόφωνο, electronics) και Berni Doesseger (ντραμς), αναζητά τη μετά-jazz, μια επερχόμενη μουσική, επεξεργασμένη από μοριακούς επιταχυντές, με αναφορά στην ηχητική του μέλλοντος. Μια προσέγγιση μουσικής δωματίου συνδυασμένη με ηλεκτρονικές “λούπες” δημιουργεί ένα νέο εκλεπτυσμένο φάσμα μουσικών συμβάντων. Η σύνθεση, εάν γράφεται, γίνεται με ελάχιστα μουσικά σημεία, οδηγώντας σε έναν αεί εξελισσόμενο και υπό επαναδιαπραγμάτευση διάλογο με τη φόρμα και τον ήχο. Μέσω αυτής της διαδικασίας προκύπτει μια μουσική που το ίδιο το ,★’ ευχαρίστως θα άκουγε.

Jonas Labhart (σαξόφωνο, electronics)

Αφότου σπούδασε σαξόφωνο και παιδαγωγικά στο κολέγιο Berklee και στο HMT στη Ζυρίχη, ο Jonas Labhart μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να σπουδάσει τζαζ σύνθεση με τους McNeely και Rich DeRosa. Μέσα στην τρίχρονη παραμονή του στη Νέα Υόρκη απέκτησε master στη τζαζ σύνθεση, υπήρξε μέλος του BMI Jazz Composers Workshop, και παρουσίασε το έργο του σε παγκόσμια πρεμιέρα στο Merkin Hall. Επιστρέφοντας στη Ζυρίχη σπούδασε θεωρία και ανάλυση κλασικής μουσικής στο ZHdK.

Laura Schuler (βιολί, electronics)

Η Laura μεγάλωσε σε οικογένεια μουσικών και έμαθε να παίζει βιολί στα 8 της χρόνια. Από το 2008 έως το 2013 σπούδασε τζαζ βιολί στο HKB Bern με τον Andy Scherrer, τον Patrice Moret και τον Django Bates. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών τελειοποίησε το παίξιμό της και απέκτησε δεξιότητες ως συνθέτρια. Τον Ιούλιο του 2014 προσκλήθηκε στο International Association of Schools of Jazz όπου ήρθε σε επαφή με σημαντικούς μουσικούς ανά τον κόσμο.

Berni Doessegger (ντραμς)

Ο Berni Doessegger γεννήθηκε στη Ζυρίχη το 1976, σπούδασε θεωρία της Τέχνης, έχει δημοσιεύσει διάφορα κείμενα σε καταλόγους εκθέσεων και υπήρξε λέκτορας στο Zurich University of the Arts (ZHdK) έως το 2013. Από το 2016 είναι μέλος του αυτοσχεδιαστικού τζαζ τρίο ,★’.

Δύο συνθέτες και αυτοσχεδιαστές συναντιούνται στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων για να παρουσιάσουν τη δική τους ματιά στη μουσική με συνθετητές. Με αφετηρία τα ηλεκτρονικά όργανα εξερευνούν νέες διαστάσεις της ηχητικής εμπειρίας και του φαντασιακού. Ο Κυριαζόπουλος κατασκευάζει το προσωπικό του modular σύστημα βασισμένο σε αναλογικά σχέδια των Buchla, Serge και EMS και ο Μπιχάκης χρησιμοποιεί ένα υβριδικό modular σύστημα eurorack σε συνδυασμό με το περιβάλλον προγραμματισμού SuperCollider, συνδυάζοντας την αναλογική σύνθεση με την computer music.

Στράτος Μπιχάκης

Ο Στράτος Μπιχάκης είναι μουσικός και συνθέτης με δραστηριότητα στη δημιουργία οπτικοακουστικών εγκαταστάσεων και παραστάσεων. Είναι απόφοιτος χημικός μηχανικός. Εργάζεται ως software και hardware developer, κατασκευάζοντας synthesizer για την εταιρεία Dreadbox. Έχει παρουσιάσει δουλειά του σε φεστιβάλ και εκθέσεις στην Ελλάδα, την Ευρώπη και τη Ρωσία. Έχει υπάρξει μέλος του ΜusicMakers Hacklab των φεστιβάλ CTM και ICAS. Έχει επιμεληθεί τη συλλογή Greek Ethno Music Location Recordings (V I S, DE).

www.soundcloud.com/stratosbichakis

Νίκος Κυριαζόπουλος

Ντράμερ αρχικά, ο Κυριαζόπουλος είχε για χρόνια πάθος με τις ηχογραφήσεις πεδίου που υλοποιούσε και με τις κατασκευές δικών του υδροφώνων. Πλέον, καταπιάνεται μεθοδικά με την κατασκευή του δικού του αρθρωτού synthesizer, το οποίο, πέρα από την προφανή αξιοποίησή του ως ηλεκτρονική πηγή στην παραγωγή ήχου, το αντιμετωπίζει και ως όργανο με ένα φάσμα δυνατοτήτων εφάμιλλο με εκείνο των ακουστικών οργάνων. Η σύμπλευση των λεπτοφτιαγμένων drone κυματισμών με μια βιωματική προσέγγιση, ο παλμός, η δυναμική του θορύβου και το απρόβλεπτο αποτελούν κεντρικές ανησυχίες του.

www.soundcloud.com/nikoskyriazopoulos

 

Cover art: Συμεών Νομίδης

www.symeonomidis.portfoliobox.net

Ο Αλέξανδρος Δανδουλάκης (Alex Dante) μεταφέρει στην κιθάρα μια επιλογή των πιανιστικών έργων του Sergei Rachmaninoff. Χρησιμοποιώντας ηλεκτρική κιθάρα, ποικίλα εφέ με χρήση δύο ενισχυτών ώστε να δημιουργείται η πλήρης εικόνα stereo, δημιουργεί σε αυτό το solo project ένα ογκώδες ηχητικό πεδίο και σε συνδυασμό με τη θεμελιώδη μουσική του S. Rachmaninoff δημιουργεί ερωτήματα για την ύπαρξη ή μη διακριτών μουσικών στυλ. Το πρόγραμμα επίσης περιλαμβάνει και κάποια νυχτερινά του F. Chopin μέσα από τα οποία μας συστήθηκε.

 

Αλέξανδρος Δανδουλάκης

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε στο Τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών στο Ε.Μ.Π. και παράλληλα μουσική στο Ωδείο Μουσικής Πράξης. Αποφοίτησε από το τμήμα του West London University (London College of Music) με το πτυχίο Licentiate of Teacher’s Diploma. Έχει συνεργαστεί και συνυπάρξει με πολλούς Έλληνες καλλιτέχνες αλλά και με σημαντικούς μουσικούς του εξωτερικού όπως Bill Frisell, Monophonics, Alan Zavod (Frank Zappa & the Mothers), Soul Jazz Orchestra, Thievery Corporation, Radio Moscow κ.ά. Οι προσωπικές του δουλειές κυμαίνονται σε πολλά μουσικά ύφη όμως τον κέρδισε η solo προσέγγιση της ηλεκτρικής κιθάρας. Το 2018 συμμετείχε στο 18ο Athens Jazz Festival της Τεχνόπολης του δήμου Αθηναίων.

Περισσότερες πληροφορίες:

www.facebook.com/maltdante

www.youtube.com/watch?v=d7vNDObr9m4

Η θεατρική performance Ανθρώπινοι ζωολογικοί κήποι: Όν εστιάζει στο φόβο της ετερότητας πάνω στην οποία χτίζονται προσωπικοί και κοινωνικοί μηχανισμοί συμπεριφορών. Είναι μια περιήγηση στη σχέση μεταξύ σώματος-νου· διεισδύει στα προσωπικά δεδομένα που δημιουργούνται από τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες και εξετάζει το κατά πόσο υπάρχει – και πού βρίσκεται – η ελεύθερη βούληση. Η παράσταση είναι το τελευταίο μέρος της τριλογίας «Ανθρώπινοι ζωολογικοί κήποι» και είναι εμπνευσμένη από τις εθνολογικές εκθέσεις «Negro Villages» που διεξάγονταν τον 18ο, 19ο και στις αρχές του 20ού αιώνα.

«Μια μονάδα δεν μπορεί να είναι μόνο ένα. Είναι πολλά, είναι όλα αυτά που την απαρτίζουν. Ένας αέναος κύκλος ένωσης και διαχωρισμού. Πώς να πιστέψω στο ένα; Πιστεύω στο άπειρο. Πιστεύω στη δύναμη που μου δίνει το άπειρο να το καταλάβω.»

Ένας άνθρωπος αντιμετωπίζεται ως το τέλειο παράδειγμα προς αποφυγή. Η ανατομία των λαθών του εκτίθεται σε προσεκτική μελέτη.

Η Νέλλη Πουλοπούλου είναι performer, σκηνοθέτης και χορογράφος. Αποφοίτησε ως αριστούχος από τη Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν. Μελέτησε εντατικά σωματικό θέατρο, σύγχρονο χορό και Butoh. Στις παραστάσεις της ενσωματώνει στοιχεία παράδοσης διαφορετικών πολιτισμών, και χρησιμοποιεί τεχνικές visual/sound installation και site-specific performance. Έχει εργαστεί σε θεατρικούς οργανισμούς (Εθνικό θέατρο Πολωνίας GRECJI, Φούρνος, Ροές, Αργώ, Badminton, Six dogs, Booze) και σε φεστιβάλ όπως το φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το φεστιβάλ Ελλήνων χορογράφων κ.ά. Έχει διδάξει σεμινάρια σωματικού θεάτρου και χορού σε πολιτιστικούς χώρους, στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ). Είναι συνιδρύτρια του πολιτιστικού κέντρου Quilombo Centro Cultural και μέλος της κίνησης καλλιτεχνών με αναπηρία.

Η Βάλυ Ιωάννου πήρε δίπλωμα πιάνου και πτυχίο αρμονίας στο ωδείο “Μαξ Χάλλεκερ” και συνέχισε τις σπουδές της στην κοινωνιολογία και στη μουσικολογία στo Ρέντινγκ της Αγγλίας και τις σπουδές της στο πιάνο στη Βασιλική Ακαδημία της Κοπεγχάγης. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα, σεμινάρια και masterclasses πιάνου, σωματικού θεάτρου, σύγχρονου χορού, τεχνικής Αλεξάντερ, tai-chi, μουσικοκινητικής, δημιουργικής διδασκαλίας και φωνητικής σε Ελλάδα, Αγγλία, Δανία και Αμερική. Έχει συμμετάσχει σε ρεσιτάλ, σε μουσικά και εκπαιδευτικά προγράμματα και σε παραστάσεις (ΚΠΙΣΝ, Olvio theatre, Six dogs, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Πλανητάριο, AB3 Athens Biennale, Rooms 2017, Φεστιβάλ Εδιμβούργου, Tedx Athens, κ.ά). Τα τελευταία 15 χρόνια συνθέτει τραγούδια και δημιουργεί ηχοτοπία για διάφορα καλλιτεχνικά πρότζεκτ. Στη διδασκαλία της και στο καλλιτεχνικό της έργο ενσωματώνει τη βιωματική εμπειρία ως τρόπο αφομοίωσης της πληροφορίας και αναζητά πρωτότυπους τρόπους για να ενεργοποιηθεί αυτή η δημιουργική λειτουργία μάθησης.

https://evdokiaioannou.wixsite.com/valli-ioannou

Η Άννα Τζάκου είναι υποψήφια διδάκτωρ στις παραστατικές πρακτικές στο πανεπιστήμιο του Exeter (UK) ως υπότροφος του ιδρύματος Ωνάση. Ενσωματώνει αρχές Βουδισμού σε αμερικανικές και ευρωπαϊκές μεθόδους του μεταμοντέρνου θεάτρου για τη σύσταση μιας παραστατικής πρακτικής σώματος και τοπίου. Εργάστηκε σε θεατρικές παραστάσεις τόσο σε θέατρα και δημόσιους χώρους όσο και σε φυσικά τοπία. Έχει συμμετάσχει σε παραγωγές του φεστιβάλ Αθηνών, της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού κ.ά. Έχει παρουσιάσει την έρευνά της σε συνέδρια performance και γεωγραφίας στην Ελλάδα και τη Μεγάλη Βρετανία. Παράλληλα έχει διδάξει σεμινάρια actor training, κίνησης και διαλογισμού σε θεατρικές ομάδες, πολιτιστικούς χώρους και στο Drama Department στο Πανεπιστήμιο του Exeter. Σπούδασε στο Τμήμα Θεάτρου ΑΠΘ και στο Naropa University (Boulder, CO) με υποτροφία Fulbright.

http://eprofile.exeter.ac.uk/annatzakou

 

Video teaser: www.youtube.com/watch?v=y7ndZynUAl4

Facebook page: https://bit.ly/2OvKlXg

 

Μετά από τη θερμή ανταπόκριση του κοινού, η παράσταση Αρετή παρουσιάζεται στο ΚΕΤ για δεύτερη χρονιά: μια παράσταση για την ιστορία δυο ανθρώπων, του Αριστείδη και της Αρετής, που συναντήθηκαν, “πιαστήκαν από τα μάτια” και μοιράστηκαν έναν έρωτα. Που μοίρασαν ταυτόχρονα τις ζωές τους σε μέρη, ανθρώπους και αγώνες. Υπόγεια τα συναισθήματά τους, βαθιά. Σαν τα υπόγεια των σπιτιών όπου άλλοτε κρύβεσαι και που άλλοτε εξερευνάς και ψαχουλεύεις. Υπόγεια, κάτω από τη γη, με αντικείμενα χρήσιμα-άχρηστα, που δεν πετάς αλλά αποθηκεύεις, όπως τις αναμνήσεις, τις ιστορίες, τις ζωές των ανθρώπων.

“Οι πεθαμένοι είναι πάντα περισσότεροι από τους ζωντανούς. Πόσοι ήρθαν στη ζωή για να πάνε τον κόσμο λίγο πιο πέρα και φύγανε αθόρυβα;”

Για το διήγημα:

Πρόκειται για μια ιστορία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, σε πρόσωπα και αληθινές ιστορίες που διαδραματίστηκαν από την περίοδο του Εμφυλίου μέχρι σήμερα. Κεντρικός χαρακτήρας είναι ένας άντρας που γεννήθηκε στην Κρήτη και αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα για έναν πιο δίκαιο κόσμο αναζητώντας τη βαθύτερη έννοια της αρετής.

Το διήγημα κυκλοφορεί μαζί με τη νέα δισκογραφική δουλειά (CD) του Παντελή Κυραμαργιού από την PANIK OXYGEN RECORDS με τον τίτλο “Αρετή”.

 

Ο Τούρκος ηθοποιός και αυτοσχεδιαστής Koray Tarhan έρχεται στο ΚΕΤ για ένα μοναδικό εργαστήρι σκηνικού αυτοσχεδιασμού το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου.

“Πώς ετοιμάζεται κάποιος για να αυτοσχεδιάσει; Σκεφτόμαστε και σχεδιάζουμε αυτό που πρόκειται να κάνουμε ή είμαστε όντως ανοιχτοί προς τους υπόλοιπους αυτοσχεδιαστές με τους οποίους δουλεύουμε;

Ο αυτοσχεδιασμός συμβαίνει κυρίως όταν αντιδράς σε κάτι ή όταν ακολουθείς κάποιον άλλον, κάποιον “οδηγό”. Σε αυτό το εργαστήρι μέσω ασκήσεων και παιχνιδιών θα αμφισβητήσουμε τους εαυτούς μας και θα αναρωτηθούμε εάν πράγματι ακούμε, εάν ζούμε στη στιγμή, αν αντιδράμε και αν ισορροπούμε πνεύμα και σώμα.”

Το εργαστήρι είναι σχεδιασμένο για ηθοποιούς που θέλουν να αναλάβουν τη δημιουργία χαρακτήρων και ιστοριών πάνω στη σκηνή, μέσω της μαγείας του αυτοσχεδιασμού.

Οι αυτοσχεδιαστικές τεχνικές του εργαστηρίου βασίζονται στη δουλειά των Keith Johnstone, Viola Spolin και Del Close.

Koray Tarhan

Ο Koray Tarhan ασχολείται εντατικά με τον αυτοσχεδιασμό από το 1998. Αποφοίτησε από το τμήμα Θεάτρου του πανεπιστημίου της Άγκυρας. Είναι ένας από τους ιδρυτές του πρώτου αυτοσχεδιαστικού γκρουπ ηθοποιών στην Τουρκία. Έγραψε τον πρώτο αυτοσχεδιαστικό οδηγό στην τουρκική γλώσσα, σχεδίασε το πρώτο app για αυτοσχεδιαστές και συντόνισε το πρώτο διεθνές αυτοσχεδιαστικό φεστιβάλ στην Τουρκία. Έχει διδάξει αυτοσχεδιασμό σε πολλές ομάδες και ηθοποιούς στην Τουρκία και το εξωτερικό. Έχει πραγματοποιήσει workshops στο Πόρτλαντ, το Λος Άντζελες, το Βερολίνο, το Σαν Φρανσίσκο, το Βελιγράδι κ.α. Είναι από το 2009 μέλος του Applied Improvisation Network.

Κόστος συμμετοχής στο σεμινάριο: 30 ευρώ

Πληροφορίες/αιτήσεις συμμετοχής: 69.45.34.84.45 & info@polychorosket.gr

link fb event

Για πέμπτη συνεχή χρονιά ο σκηνοθέτης Χρήστος Καρακέπελης και η σεναριογράφος Νατάσα Σέγκου πραγματοποιούν στο ΚΕΤ ένα σεμινάριο δημιουργίας ντοκιμαντέρ με τίτλο Εσωτερικά Τοπία. Το σεμινάριο δομείται πάνω στις συγκεκριμένες ιδέες των ταινιών που οι συμμετέχοντες επιθυμούν να υλοποιήσουν. Στόχος του είναι να αναπτυχθούν οι ιδέες στη διάρκεια των μαθημάτων, ώστε στο τέλος του σεμιναρίου να έχουν μορφοποιηθεί σε ένα σενάριο, σ’ ένα εργαλείο ικανό να στηρίξει τη συνέχεια μιας παραγωγής.

Το σεμινάριο πραγματοποιείται σε τρία επίπεδα εργασίας :

α) Ανοιχτός διάλογος πάνω στην κάθε ιδέα στο πλαίσιο της ομάδας των συμμετεχόντων. Αμοιβαία ανταλλαγή απόψεων και γνώσεων. Η ομάδα λειτουργεί σαν ένας πρώτος κύκλος, σαν ένας πρώτος οικείος χώρος όπου αναδύονται τα προβλήματα και αναζητούνται οι λύσεις τους. Πέρα από την κριτική και τις προτάσεις η ομάδα ανταλλάσσει τεχνογνωσία ή δεξιότητες που ο ένας θέτει στην υπηρεσία του άλλου.

β) Αισθητική εκπαίδευση μέσα από προβολές ταινιών (ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας) οι οποίες λειτουργούν ως αφορμή συζήτησης πάνω σε μοντέλα αφήγησης, ύφη και γραφές. Οι νέοι δημιουργοί έρχονται σε επαφή με ετερόκλητα έργα, «σχολές», μεγάλους δημιουργούς, διαπιστώνουν τη σημασία ενός προσωπικού βλέμματος, την ανάγκη διαλόγου ανάμεσα στο περιεχόμενο (θέμα) και τη φόρμα της ταινίας που θέλουν να δημιουργήσουν.

γ) Παράλληλα με τα δυο παραπάνω επίπεδα εργασίας που γίνονται στο πλαίσιο του εβδομαδιαίου τετράωρου μαθήματος (Χρήστος Καρακέπελης), η σεναριακή επεξεργασία και διαμόρφωση του κάθε έργου εξελίσσεται σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις με τον κάθε μαθητή (Νατάσα Σέγκου) με στόχο την επικεντρωμένη δουλειά σε κάθε ιδέα, σε ώρες και ημέρες που θα ρυθμίζονται ευέλικτα μέσα από έναν αμοιβαίο συντονισμό.

Το σεμινάριο περιλαμβάνει επίσης μια εισαγωγή στα αφηγηματικά εργαλεία του φωτός, του ήχου και του μοντάζ, μέσα από παρουσιάσεις των παραπάνω από επαγγελματίες, ικανούς να επισημάνουν τη σχέση μεταξύ τεχνικής επάρκειας και κινηματογραφικής έκφρασης.

Μετά το τέλος των μαθημάτων και καθώς η προσπάθεια υλοποίησης των ταινιών συνεχίζεται για τους μαθητές, ο Χρήστος Καρακέπελης και η Νατάσα Σέγκου συνεχίζουν να παρακολουθούν την εξέλιξη της πορείας των έργων έως την ολοκλήρωσή τους.

Το σεμινάριο απευθύνεται σε νέους κινηματογραφιστές, σπουδαστές φωτογραφίας και κινηματογράφου, αλλά και γενικότερα σε ενδιαφερόμενους για το δημιουργικό ντοκιμαντέρ.

Δηλώσεις συμμετοχής στο: info@polychorosket.gr και στο: 213 00 40 496

(περιορισμένος αριθμός συμμετοχών).

Xρήστος Καρακέπελης

Γεννήθηκε στις Σέρρες το 1962. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου. Στη διάρκεια των σπουδών του σκηνοθέτησε δυο ταινίες μικρού μήκους, ενώ από το 1985 ξεκίνησε να εργάζεται στο χώρο της διαφήμισης. Έχει γράψει σενάρια για ντοκιμαντέρ, έχει σκηνοθετήσει σειρές ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση και δύο κινηματογραφικά ντοκιμαντέρ που έχουν αποσπάσει πολλαπλές διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό : Το Σπίτι του Κάιν (2000, 35mm, 80’) και την Πρώτη Ύλη (2010, 35mm, 78΄). Το τελευταίο διάστημα εργάζεται πάνω στο τρίτο του κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ με τον τίτλο «2052» και στο σενάριο της πρώτης του ταινίας μυθοπλασίας με τον προσωρινό τίτλο «Δύναμη Αδράνειας».

Νατάσα Σέγκου

Δυο δεκαετίες τώρα εργάζεται πάνω στη συγγραφή σεναρίων για κινηματογραφικά ντοκιμαντέρ, αλλά και για ντοκιμαντέρ προορισμένα για την τηλεόραση. Με τη δουλειά της έχει λάβει μέρος σε πολλά κινηματογραφικά φεστιβάλ και φεστιβάλ ντοκιμαντέρ σε όλον τον κόσμο, ενώ οι ταινίες στις οποίες συνεργάστηκε με τον Χρήστο Καρακέπελη (Το Σπίτι Του Κάιν, Πρώτη ΄Υλη) έχουν αποσπάσει πολλά διεθνή βραβεία. Σήμερα συνεχίζει να εργάζεται στον χώρο του ντοκιμαντέρ, ενώ για μια ακόμα φορά συνεργάζεται με τον Χρήστο Καρακέπελη στο νέο του κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ «2052» και στη συγγραφή του σεναρίου μυθοπλασίας με τον προσωρινό τίτλο «Δύναμη Αδράνειας».

Κόστος συμμετοχής (26 τετράωρα ομαδικά μαθήματα, συν κατ’ ιδίαν συναντήσεις): 600€ (τα δίδακτρα καταβάλλονται τμηματικά).

link fb event

 

Μια συνάντηση. Μιλάς και ακούω. Ρωτάω, απαντάς. Συμφωνούμε. Οδηγώ και ακολουθείς. Αντιστέκεσαι. Αμηχανία.

Το Α TALK είναι ένα ντουέτο που διερευνά τους τρόπους με τους οποίους επικοινωνούμε και διαμορφώνουμε σχέσεις. Ένας κινητικός διάλογος δύο σωμάτων που έχουν ανάγκη να κατανοήσουν και να γίνουν κατανοητά. Δημιουργούν σχέσεις αλληλεξάρτησης, φιλίας και εκμετάλλευσης προσπαθώντας να ανακαλύψουν τι είναι αυτό που τις κινεί. Πώς θα διαλέξουν να συνεχίσουν την κουβέντα;

Το έργο εστιάζει στις έννοιες της επικοινωνίας και του διαλόγου και επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει τους κλασικούς ρόλους και το λεξιλόγιο που συναντάμε σε κοινωνικούς χορούς τύπου ballroom. Αναζητά την επίτευξη της ισορροπίας μέσα από ένα παιχνίδι lead-follow, πρόθεσης και αφής.

Η ομάδα ΦΕΜ δημιουργήθηκε από τις Ερικέτη Ανδρεαδάκη και Δανάη Μορφονιού. Η συνεργασία τους ξεκίνησε το 2016 με τα έργα ΩΧ και Les Femmes Meurent Deux Fois (2016, Robin Howard Theatre, Λονδίνο). To 2018 η ομάδα φιλοξενήθηκε από το Κέντρο Μελέτης Χορού Ι. & Ρ. Ντάνκαν για το ερευνητικό στάδιο του Α Talk, καθώς και από το πρόγραμμα “Ανοιχτές Πόρτες” – 2η Πλατφόρμα Νέων Δημιουργών, με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, σε συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.

link fb event

Οι acte vide συνομιλούν με την Pina Bounce μέσω αυτοσχεδιασμών και ηχητικών εξερευνήσεων. Παρουσιάζουν διάφορα σετ σύντομης διάρκειας, τα οποία εναλλάσσονται και ενίοτε συμπίπτουν, όπως συμβαίνει σε έναν διάλογο.

 

acte vide

Οι acte vide (κενή πράξη) είναι ο Γιάννης Κοτσώνης και η Δανάη Στεφάνου. Αυτοσχεδιάζουν μαζί από το 2006, εξερευνώντας τα όρια του θορύβου και της σιωπής. Έχουν πραγματοποιήσει πολυάριθμες συναυλίες και αυτοσχέδιες δράσεις στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, συχνά σε διάλογο με άλλους μουσικούς, εικαστικούς και σκηνοθέτες. Διανύουν την εποχή της επιτάχυνσης με σχετική ηρεμία, ενημερώνοντας πολύ σπάνια την ιστοσελίδα τους.

www.acte-vide.blogspot.gr

www.facebook.com/acte.vide

www.soundcloud.com/actevide

 

Pina Bounce

Η Pina Bounce ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως μουσικός, DJ και αρχιτέκτων. Το μουσικό έργο της, ομαδικό ή ατομικό, από το 2001, διατρέχει το θέατρο, τον κινηματογράφο, ηχητικές εγκαταστάσεις, συναυλιακούς χώρους, και τη δισκογραφία. Εξερευνά τον αυτοσχεδιασμό, τη σύνθεση, την αποδόμηση των ηχητικών μορφών και τη δημιουργία ηχητικών χώρων και εξιστορήσεων. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς της απαντάται στα δύο κύρια ομαδικά project, Drog_A_Tek και Minimaximum Improvision και στο σόλο project Pin(n)a Bounce.

www.orilarecords.bandcamp.com/album/trumpetancy

www.ioannidou-blog.tumblr.com

link fb event

Η fingerstyle ακουστική κιθαρίστρια και συνθέτης Eva Atmatzidou, μετά από τη διεθνή κυκλοφορία των συνθέσεών της και έχοντας καταφέρει να ανήκει στο δυναμικό της παγκοσμίου εμβέλειας αμερικανικής δισκογραφικής εταιρείας Candyrat Records, προσκαλεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον Αμερικανό Trevor Gordon Hall, έναν ξεχωριστό δεξιοτέχνη κιθαρίστα και συνθέτη του είδους, αλλά και εμπνευστή και εφευρέτη του Kalimbatar (συνδυασμός κιθάρας με Kalimba – αφρικανικό πιάνο).

Έχοντας μια σύγχρονη και διευρυμένη αντίληψη για την κιθάρα, την προσεγγίζουν σαν μια πλήρη ορχήστρα, αξιοποιώντας όλα τα μέρη της (όχι μόνο τις χορδές) και δημιουργώντας με καινοτόμες τεχνικές έναν τεράστιο πλούτο ηχοχρωμάτων και μουσικών εικόνων, που δυσκολεύεται να πιστέψει κανείς ότι παράγονται από μια κιθάρα. Σύνθετοι ρυθμοί – κρουστά, μπάσα και μελωδίες ακούγονται ταυτόχρονα, δημιουργώντας ένα προσωπικό “λεξιλόγιο”, που μετατρέπει τη γνώση σε μουσική και κινείται ευέλικτα ανάμεσα σε διαφορετικά στυλ και είδη.

Την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου οι δύο δεξιοτέχνες σολίστες πραγματοποιούν στο ΚΕΤ ένα σεμινάριο με θέμα την Fingerstyle κιθάρα, εξηγούν τις βασικές αρχές και τον τρόπο σκέψης τους και παρουσιάζουν σύγχρονες τεχνικές που πλαισιώνουν αυτό το είδος παιξίματος. Ένας διαφορετικός τρόπος σκέψης σε σχέση με την κιθάρα και τις δυνατότητές της.

To σεμινάριο θα ακολουθήσει Έκθεση Ακουστικής Κιθάρας Ελλήνων Κατασκευαστών, καθώς και των εκδόσεων Fagottobooks και της Soto Onstage, αντιπροσώπου της Fishman και άλλων ποιοτικών εταιρειών σε σχέση με τα ακουστικά όργανα στην Ελλάδα, η οποία θα χαρίσει με κλήρωση έναν humbucker μαγνήτη ακουστικής κιθάρας Fishman NEO-D02 σε κάποιον από τους συμμετέχοντες.

H εκδήλωση πραγματοποιείται τα πλαίσια του 2nd Fingerstyle Invitation to Greece.

Πρόγραμμα σεμιναρίου:

Α’ Μέρος – Εva Atmatzidou

-solo Fingerstyle Acoustic Guitar: εισαγωγή στον τρόπο σκέψης
-ενορχήστρωση στην κιθάρα και δημιουργικοί τρόποι προσέγγισης
-σύγχρονες τεχνικές (percussive & extended guitar techniques)
-πρακτική εφαρμογή και πειραματισμός συμμετεχόντων

Β’ Μέρος – Trevor Gordon Hall

-παρουσίαση Tonewoods Amp
-ασκήσεις για βελτίωση της τεχνικής
-συμβουλές σε σχέση με τη μελέτη και τη δημιουργική προσέγγισή της ως πηγή έμπνευσης
-Q & A σε σχέση με οποιοδήποτε σχετικό θέμα απασχολεί τους συμμετέχοντες

Το σεμινάριο απευθύνεται σε:

-Κλασικούς, ακουστικούς και ηλεκτρικούς κιθαρίστες. Οι συμμετέχοντες είναι καλό να έχουν μαζί τους κάποιο ακουστικό όργανο, για να μπορούν να πειραματιστούν.

*Επίπεδο: βασικές γνώσεις κιθάρας και πάνω, μιας και το σεμινάριο είναι εισαγωγικό σε έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης.

-Σε οποιονδήποτε μουσικό άλλου οργάνου ή και ακροατές που ενδιαφέρονται να καταλάβουν τη λογική που κρύβεται πίσω από αυτό το στυλ παιξίματος.

Κόστος για κάθε συμμετέχοντα: 20 €

Πληροφορίες/αιτήσεις συμμετοχής: 69.45.34.84.45 & info@polychorosket.gr

Στην Έκθεση Ακουστικής Κιθάρας Ελλήνων Κατασκευαστών συμμετέχουν οι κατασκευαστές:

Οργανοποιείον Βουλαδάκη
Κιθάρες Παβέζα – Παπάζογλου
Χορδόφωνον (Γιάννης Παπαδόπουλος)
Το σεμινάριο γίνεται με την υποστήριξη του Ιαμβικού Ωδείου, το οποίο θα δώσει και τις βεβαιώσεις παρακολούθησης στους συμμετέχοντες.

link fb event

Το Soundtrope Festival (music/film/dance/visuals) γίνεται πέντε χρονών και το γιορτάζει στο ΚΕΤ! Πρόκειται για ένα φεστιβάλ σύγχρονων τεχνών, ανήσυχο, περίεργο, ξένο αλλά και οικείο συνάμα, που από την πρώτη μέρα της ύπαρξής του, επιδιώκει να φιλοξενεί και να φιλοξενείται, να ταξιδεύει αλλά και να ριζώνει. Αισίως διοργανώνεται για 5η χρονιά, παρουσιάζοντας το πρόγραμμά του σε τρεις πανέμορφες πόλεις: την Αθήνα, το Βερολίνο και τα Ιωάννινα.

Σε συνεργασία με το NRW KULTURsekretariat έχει τη χαρά να φιλοξενεί μια σειρά από σύγχρονους και αξιόλογους καλλιτέχνες παρουσιάζοντας στην Αθήνα και στον ιδιαίτερο χώρο του Κέντρoυ Ελέγχου Τηλεοράσεων μια παράσταση στην οποία η διάδραση και η σύμπραξη μεταξύ των καλλιτεχνών θα έχει τον πρώτο λόγο.

Μια οπτικοακουστική παράσταση που συνδυάζει την avant-garde και την πειραματική μουσική με τις εικαστικές τέχνες και το χορό. Αναλυτικά συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:

Μιχάλης Καλκάνης, Γιάννης Αναστασάκης, Thomas Sauerborn, Matthias Schuller, KOSTADIS, Δώρα Ζούμπα, Guido De Flaviis, Polar B, Raissa Mehner, Ορέστης Μπενέκας, Λάμπης Κουντουρόγιαννης, Ναταλία Μαντά, Βασίλης Τζαβάρας, Σόλης Μπαρκί

link fb event

Ο Λόλεκ παρουσιάζει για πρώτη φορά στο ΚΕΤ ένα ακουστικό σετ με τραγούδια από τα τρία προσωπικά του άλμπουμ, αλλά και νέα ακυκλοφόρητα.

Συνθέτης, στιχουργός, ερμηνευτής και μουσικός παραγωγός, ο Λόλεκ γεννήθηκε το 1981 και ζει στην Αθήνα. Ξεκίνησε με μαθήματα ακορντεόν στην ηλικία των 12 ετών και αργότερα έμαθε κιθάρα και τύμπανα. Την περίοδο 1999-2007 συμμετείχε στα συγκροτήματα Mafia Maggots, Touched και Bolek & Lolek ως ντράμερ και συνθέτης.

Το 2009 κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο με τίτλο Alone (Inner Ear). To 2011 ακολουθεί ο δεύτερος προσωπικός δίσκος με τίτλο Αχινός (Inner Ear). Το 2015 κυκλοφορεί η νέα δισκογραφική του δουλειά, με τίτλο Ουρανός Μολύβι, ανεξάρτητη παραγωγή από την InRealTime Records.

Το 2009 ξεκινά να γράφει μουσική για το θέατρο και αργότερα συμμετέχει ζωντανά επί σκηνής στις παραστάσεις Κατερίνα (παράσταση βασισμένη στο βιβλίο του Αύγουστου Κορτώ Το βιβλίο της Κατερίνας, Θέατρο Θησείον 11/2014-2017, σκην. Γιώργος Νανούρης), Κυρία Ντάλογουει (Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας, 12/2017, σκην. Μαρία Ξανθοπουλίδου), και Σκίτσα της Αθήνας/Ακυβέρνητη πολιτεία (Θέατρο Βασιλάκου, 11/2013, σκην. Ακύλλας Καραζήσης).

facebook page

youtube channel

Οργάνωση παραγωγής: Cricos (www.cricos.gr)

Management, PR: Αντιγόνη Γιαλλουρίδου, 6944296510, amy@cricos.gr

link fb event

Το Vergessenheit είναι ένα project που ξεκίνησαν οι Κώστας Κακούρης και Αναστάσης Γρίβας πριν τέσσερα χρόνια και με τη συμμετοχή διάφορων μουσικών ολοκλήρωσαν δύο album (Vergessenheit/Songbook και Vergessenheit/Silence) που πρόκειται να κυκλοφορήσουν σύντομα από την Outlandish Recordings. Στα δύο album έχει χρησιμοποιηθεί ποίηση των William Butler Yeats, William Ernest Henley, Susanne Wieser, Βασίλη Αθανασιάδη, Blaine L. Reininger, καθώς και κείμενα του John Cage από το βιβλίο Silence: Lectures and Writings (1961).

Οι τέσσερις μουσικοί (Κώστας Κακούρης – πιάνο, Αναστάσης Γρίβας – ηλεκτρονικά, Κατερίνα Παπαχρήστου – φωνή, Σταύρος Παργινός – τσέλο) παρουσιάζουν στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων επιλεγμένα κομμάτια από τα δύο επερχόμενα album ως μια μορφή μουσικού διαλογισμού.

Ο όρος Vergessenheit αποδίδει στα γερμανικά το νόημα των αντίστοιχων λέξεων “Λήθη”, “Λησμοσύνη” στα ελληνικά και χρησιμοποιείται από τον Γερμανό φιλόσοφο Μάρτιν Χάιντεγκερ για να προσδιορίσει την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει στο παρόν το “Ερώτημα για το Είναι”.

Κώστας Κακούρης

Ο Κώστας Κακούρης είναι συνθέτης και πιανίστας. Έχει γράψει μουσική για ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, για τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές διαφημίσεις αλλά και για θεατρικά έργα. Κάνει την παραγωγή και οργανώνει συναυλίες κινηματογραφικής μουσικής για διάφορα σχήματα ένα εκ των οπoίων είναι και οι Later Life, μουσικό σχήμα που ίδρυσε το 2003 με σκοπό να παρουσιάζει κινηματογραφική μουσική μινιμαλιστών συνθετών.

Αναστάσης Γρίβας

Ως δημιουργός/μουσικός δραστηριοποιείται στο χώρο των αυτοσχέδιων οργάνων και της live επεξεργασίας ήχου με Η/Υ. H αναζήτηση νέων ηχοχρωμάτων τον οδήγησε στη δημιουργία μιας μοναδικής ιδίο-κατασκευασμένης κιθάρας. Συνδυάζοντας εφαρμογές και φαινόμενα της ηλεκτροακουστικής (μαγνήτες, phasing, feedback) με τεχνικές της σύγχρονης μουσικής, δημιουργεί ηχητικά περιβάλλοντα με αναφορές στη Concrete Music, την ηλεκτροακουστική και την ambient μουσική. Από το 2005 είναι μέλος του EΣΣHM (Eλληνικός Σύνδεσμος Συνθετών Hλεκτροακουστικής Mουσικής) και του Ευρωπαϊκού δικτύου καλλιτεχνών Club 2:13, καθώς και του ομώνυμου Ensemble μαζί με τους Νίκο Βελιώτη, Katerina Zenz, Joe Tornabene και Coti Κ. Έχει κάνει τη μουσική (sound design) για βιντεοκλίπ και χορευτικές παραστάσεις.

Κατερίνα Παπαχρήστου

Η Κατερίνα Παπαχρήστου έχει συνεργαστεί με αρκετά συγκροτήματα της αγγλόφωνης indie/alternative σκηνής ως τραγουδίστρια αλλά και μπασίστρια. Το 2007 σχημάτισε τους Tango with Lions που ξεκίνησαν σαν μια μεταβαλλόμενη μουσική κολεκτίβα και εξελίχθηκαν στη σημερινή σταθερή πλέον σύνθεση του συγκροτήματος. Το ντεμπούτο album τους, “Verba Time”, κυκλοφόρησε το 2010 και έχει αποσπάσει ενθουσιώδεις κριτικές, ενώ το κομμάτι “In Α Bar” έχει σπάσει ρεκόρ ακροάσεων στο youtube. Ακολούθησε το δεύτερο album τους “Α Long Walk” την άνοιξη του 2013 και το τρίτο album ‘’Τhe Light’’ τον Ιανουάριο του 2018.

Σταύρος Παργινός

Ο Σταύρος Παργινός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς μουσικούς της ελληνικής εναλλακτικής σκηνής. Αρκετά ensembles μουσικής δωματίου και σχήματα ποικίλων μουσικών κατευθύνσεων εμπιστεύονται τη δεξιοτεχνία του ως τσελίστα αλλά και τη δημιουργική δεινότητά του. Η καλλιτεχνική του σταδιοδρομία επεκτείνεται και στη μουσική σύνθεση καθώς έχει συνθέσει μουσική για ομάδες χορού και θεατρικές παραστάσεις.

link fb event

Ο Γιάννης Αναστασάκης προσκαλεί για μια μοναδική συναυλία στο ΚΕΤ τον σπουδαίο νεοϋορκέζο κιθαρίστα Eyal Maoz, μέλος του συνόλου Cobra του John Zorn και του project Abraxas του Shanir Blumekkranz. Ο Eyal Maoz θα παρουσιάσει ένα σόλο σετ και στη συνέχεια ένα δεύτερο σετ ντουέτο με τον Γιάννη Αναστασάκη.

Eyal Maoz

Ο Eyal Maoz είναι Αμερικάνος συνθέτης και κιθαρίστας γεννημένος στο Ισραήλ. Η μουσική του ενσωματώνει rock, jazz και avant-garde στοιχεία με επιρροές από τον ηλεκτρονικό και τον εβραϊκό μεσανατολικό ήχο. Έχει κυκλοφορήσει δουλειές σε εταιρείες όπως οι: Tzadik, Ayler, Out Now και Piadrum Records. Είναι μέλος του συνόλου Cobra του John Zorn και του project Abraxas του Shanir Blumekkranz. Ο John Zorn, ένας από τους σημαντικότερους μοντέρνους συνθέτες, περιγράφει τον Maoz ως «ζωτικό μέλος της μουσικής σκηνής της Νέας Υόρκης». Ο Eyal Maoz έχει συνθέσει μουσική για ταινίες των σκηνοθετών Yoram Porath και Raphael Nadjari. Διευθύνει επίσης μια σειρά από πρωτότυπα μουσικά σύνολα, όπως το Edom (η Μέση Ανατολή συναντά την ποπ), το Wild Type (η σλαβική μουσική συναντά την τζαζ και τον πειραματισμό) και το Dimyon (ακουστικό μοντέρνο εβραϊκό σύνολο). Έχει επίσης ιδρύσει μαζί με τους Lukas Ligeti και James Ilgenfritz το τρίο Hypercolor, ένα επαναστατικό jazz/art-rock τρίο.

www.eyalmaozmusic.com

 

Γιάννης Αναστασάκης

Ο Γιάννης Αναστασάκης χαρακτηρίζεται για την ιδιαίτερή του προσέγγιση στην κιθάρα, ως γεννήτρια πρωτότυπων και ατμοσφαιρικών ήχων, καθώς και για την ενασχόλησή του σε βάθος με τα εφέ και την τεχνική του live-sampling (είναι επίσης ο σχεδιαστής και κατασκευαστής των JAM pedals). Η μουσική του είναι ένα κράμα ambient και ψυχεδέλειας που ισορροπεί μεταξύ μελωδίας και θορύβου, ξεπερνώντας πολλές φορές τα “επιτρεπτά” όρια. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς όπως οι: Arve Henriksen, Christian Fennesz, Eivind Aarset, Λένα Πλάτωνος, Σαβίνα Γιαννάτου, Θοδωρής Ρέλλος, Χάρης Λαμπράκης, Φλώρος Φλωρίδης, Haig Yazdjian κ.ά.

www.jannisanastasakis.com

link fb event

Με αφορμή την ηχογράφηση ενός νέου δίσκου με τον Νικόλα Σκορδά, ο George Haslam, ένας από τους πιο χαρισματικούς και έμπειρους μουσικούς της jazz μουσικής σκηνής, έρχεται στην Αθήνα. Ο George Haslam έχει κυκλοφορήσει πάνω από 30 άλμπουμ και LP’s, έχει εμπειρία 40 ετών στη διδασκαλία και έχει συνεργαστεί με ιστορικούς αλλά και πρωτοπόρους μουσικούς της jazz όπως οι: Mal Waldron, Steve Lacy, Borah Bergman, Charlie Mariano, Bobby Carcasses, Evan Parker, Lol Coxhill, Paul Rutherford, Elton Dean, Joachim Kuhn, Howard Riley, Laszlo Gardony, Arturo Sandoval κ.ά.

Η δημιουργία του ντουέτου πνευστών με τον Νικόλα Σκορδά έχει σαν σκοπό την εξερεύνηση του ήχου μέσω του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού, εκεί όπου τα χρώματα της μουσικής ενώνονται με τα χρώματα της καρδιάς και του πνεύματος. Στην εμφάνισή του στο ΚΕΤ, το ντουέτο θα φιλοξενήσει το φίλο και εξαιρετικό μουσικό Στέφανο Χυτήρη (ντραμς), για να συμπράξει με τα ντραμς του στο δεύτερο μέρος της συναυλίας.

George Haslam – baritone saxophone, tárogató, zither

Νικόλας Σκορδάς – tárogató, soprano/tenor saxophone

George Haslam

Ο George Haslam γεννήθηκε στην Αγγλία το 1939. Το πρώτο του όργανο ήταν το κλαρινέτο, σύντομα στράφηκε προς το τενόρο σαξόφωνο και έπειτα στο βαρύτονο σαξόφωνο στα τέλη των 70’s. Τη δεκαετία του 80, κατά την παραμονή του στη Βουλγαρία, ασχολήθηκε με το tárogató. Το 1986 ο ίδιος και η ορχήστρα του ήταν το πρώτο βρετανικό σχήμα που έπαιξε ζωντανά στην Κούβα και αργότερα στην Αργεντινή. Ασχολείται με τη blues, την κλασική και την αυτοσχεδιαστική μουσική. Ταξιδεύει ανά τον κόσμο και πραγματοποιεί κυρίως σόλο εμφανίσεις. Έχει κυκλοφορήσει πάνω από 30 CD και LP και έχει συμμετάσχει σε πολλές εκπομπές του BBC Radio 3. Το 1989 έφτιαξε to label SLAM. Έχει δουλέψει με σπουδαίους μουσικούς όπως είναι οι: Mal Waldron, Steve Lacy, Borah Bergman, Charlie Mariano, Bobby Carcasses, Evan Parker, Lol Coxhill, Paul Rutherford, Elton Dean, Joachim Kuhn, Howard Riley, Laszlo Gardony, Arturo Sandoval κ.ά.

www.georgehaslam.com

Νικόλας Σκορδάς

Ο Νικόλας Σκορδάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε jazz soprano σαξόφωνο και παρακολούθησε τον κύκλο σπουδών της jazz μουσικής στο ωδείο Athenaeum με επικεφαλής και δάσκαλο τον Σύλβιο Σύρρο. Έχει λάβει μέρος σε πολλά εργαστήρια και σεμινάρια σχετικά με τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό και τη jazz μουσική και έχει παρακολουθήσει ιδιαίτερα μαθήματα jazz σαξοφώνου από καταξιωμένους μουσικούς, όπως οι Antoine Roney, Mark Mommas, Nat Birchall, David Angol και Albert Beger. Η πρώτη του δισκογραφική συνεργασία ήταν στο δίσκο του Χάρη Λαμπράκη Μετέωρα, ενώ το 2017 κυκλοφόρησε τον πρώτο προσωπικό του δίσκο Ships and Shepherds με τη συμμετοχή του Βρετανού πιανίστα Alex Maquire. Μέσα στο 2019 αναμένεται να κυκλοφορήσει στη SLAM ο δίσκος Facing Infinity του ντουέτου Shakuhachi On音On Saxophone, στο οποίο είναι μέλος μαζί με τον Αλέξανδρο Αϊβαλιώτη.

www.nikolasskordas.com

Στέφανος Χυτήρης

Ο Στέφανος Χυτήρης σπούδασε αρχικά στην Αθήνα και στη συνέχεια στη Νέα Υόρκη. Έχει συμμετάσχει σε σχήματα της free jazz σκηνής της Νέας Υόρκης, στα οποία μεταξύ άλλων συμμετείχαν οι Daniel Carter, Ingrid Laubrock, Pascal Niggenkemper, Billy Mintz, Tony Malaby, Bram De Looze, Luca Rosenfeld, Todd Neufeld. Πρόσφατα κυκλοφόρησε το διπλό βινύλιο Egata, όπου επτά μουσικοί αυτοσχεδιάζουν πάνω σε συγκεκριμένες τονικότητες με χαρακτηριστικό τις σύντομες διακεκομμένες φράσεις και τις συντονισμένες εξάρσεις.

www.stephanoschytiris.com

link fb event

Πώς να συμπεριφέρεται κανείς από την ώρα της γέννησής του, όπως και σε κάθε μεγάλη ή μικρή στιγμή της ζωής; Μέσα από την επιλογή μιας έντονης φόρμας και την εναλλαγή ρόλων και διαθέσεων, ένας άντρας και μια γυναίκα παραδίδουν στο κοινό ένα ανορθόδοξο και τραγικοκωμικό μάθημα ευπρέπειας. Είναι, όμως, ικανό ένα πρωτόκολλο κανόνων κι εθιμοτυπιών να μας διαφυλάξει από την αγωνία και τις δυσκολίες της ζωής; 

Η παράσταση είναι εμπνευσμένη από το θεατρικό έργο «Οι κανόνες του σαβουάρ βιβρ στη σύγχρονη κοινωνία» του Jean-Luc Lagarce (εκδόσεις Άγρα, 2015), αριστούργημα μαύρου χιούμορ και τελευταίο έργο του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα.

Η Χριστίνα Ροκαδάκη σπούδασε στην Δραματική Σχολή “Αρχή” της Νέλλης Καρρά. Έχει συμμετάσχει σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις για παιδιά και ενήλικες στην Αθήνα αλλά και στα Χανιά όπου έζησε και δραστηριοποιήθηκε για τρία χρόνια. Έχει συνεργαστεί με το Θέατρο Κωφών Ελλάδος και έχει παρουσιάσει μέχρι τώρα τρεις προσωπικές της δουλειές. Έχει ασχοληθεί επίσης με τη θεατρική αγωγή σε παιδιά και ενήλικες.

Ο Νεκτάριος Σμυρνάκης σπούδασε στην Δραματική Σχολή “Αρχή” της Νέλλης Καρρά. Συμμετείχε μεταξύ άλλων στις παραστάσεις Τα άγρια αγόρια (2012, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης), La Commune Grecque (2012, Φεστιβάλ Αθηνών), Orlando (2013, Θέατρο Ιλίσια-Βολανάκη), Πλατόνοφ (2015, Θέατρο Cartel), Young Lear (2016, Φεστιβάλ Αθηνών) και στη μικρού μήκους ταινία Μια απελπισμένη ζωντάνια των Πάνου Κατσιμέρη και Χρήστου Χυλά.

link fb event

 

Για τέταρτη συνεχή χρονιά, μια φορά το μήνα, ο Γιάννης Αναστασάκης προσκαλεί στο ΚΕΤ διαφορετικούς μουσικούς και visual artists για να συμμετάσχουν αυτοσχεδιαστικά στη δημιουργία ενός in situ οπτικο-ακουστικoύ project.

Στο session του Δεκεμβρίου προσκαλεί τους Koray Tarhan (didgeridoo), Γιάννη Δεσποτάκη (τύμπανα, φωνή) και Ναταλία Μαντά (live visuals).

Koray Tarhan

O Koray Tarhan παίζει μπαγλαμά, didgeridoo και άλλα πνευστά όργανα σε διάφορα project από το 1998. Φτιάχνει μουσική για θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις και για κινηματογραφικές ταινίες. Κέρδισε το βραβείο “Best Original Theater Music Award” μαζί με τους Vulkan Alp and Arjen Brusk το 2018 για την παράσταση The Crows. Είναι μέλος του εθνο-ηλεκτρονικού γκρουπ Nusaibin. Οι Nusaibin έχουν παίξει σε γνωστά φεστιβάλ όπως τα Chill-Out Istanbul, Big Burn, Cappadox, Nilufer Electronic κ.ά. Είναι επίσης μέλος του αυτοσχεδιαστικού μουσικού project Cirkin από το 1999. Συνθέτει δικούς του στίχους και μουσική από το 2016. Έχει συνεργαστεί με διάφορες μπάντες και μουσικούς όπως είναι οι: Akin Eldes, Amesha Spenta, Arkin Allen (Mercan Dede), Bill Ransom, Def-Jen, Emre Kesim, Kara Güneş, Tarik Aslan, Taylan Özgür Ölmez.

www.soundcloud.com/kortar

Γιάννης Δεσποτάκης

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Από μικρή ηλικία έδειξε έφεση στα κρουστά. Έχει δεχτεί μαθήματα από διάφορους αξιοσημείωτους ανθρώπους. Έχει διδαχθεί tabla από τον Satnam Ghai (Ινδία) και Nihat Yersaloglu (Τουρκία), drums από τον Νίκο Καπηλίδη και ηλεκτρική κιθάρα από τον Κώστα Μουζή. Παρακολούθησε σεμινάρια των Joe Zawinul, Lenny White, Rashid Ali, Steve Gadd, Garry Novak, Jeff Berlin, Paul Vertigo, Clarence Penn, Kostas Anastasiadis.

Τα τελευταία 10 χρόνια ασχολείται με το μογγολικό παραδοσιακό τραγούδι (γνωστό και ως overtone singing – τραγούδι των υπερήχων) γιατί δρα σαν το κρυστάλλινο νερό που ανοίγει και καθαρίζει όλα τα εσωτερικά ενεργειακά κανάλια γνωστά και ως chakras.

Το 2007 γνωρίζεται με τον αξιοσημείωτο Hayden Chisholm (NZL) με τον οποίο συνεργάζονται στενά και αδιάκοπα από το 2009. Μέσα από τη συνεχή μεταβολή της φόρμας, παραμένει ένας συνεχής ερευνητής του αληθινού ήχου και συμμετέχει σε διάφορα μουσικά σχήματα. Από το 2013 συνεργάζεται με τον Αντώνη Σταυρινό, είτε σαν ντουέτο είτε σε μεγαλύτερα μουσικά σύνολα, δίνοντας συναυλίες ελεύθερου βιωματικού αυτοσχεδιασμού. Η πηγή της έμπνευσής τους είναι ο δρόμος και η πραγματικότητα. Το όνομα της συλλογικότητας αυτής είναι Meating for Business. Με τους μουσικούς της Agios Lavrentios Brass Band – της μοναδικής brass band στον κόσμο χωρίς καθόλου brass – βομβαρδίζουν τα ανυποψίαστα κοινά επί της γης με γερές δόσεις παγκόσμιας Βαλκανικής-Νέο-Ορλεάνικης μουσικής. Με τον εικαστικό, συνθέτη και πιανίστα Vago Tedosio (GR) έχουν δημιουργήσει το ντουέτο Free Thraz (πιάνο, φωνή, τύμπανα) μέσα από το οποίο δείχνουν παραδειγματικά πώς η θεωρία του χάους, η θεωρία των κβάντων, η καρδιά και ο αυτοσχεδιασμός είναι συγγενείς εξ αίματος. Παραδίδει εργαστήρια σχετικά με το παραδοσιακό μογγολικό τραγούδι (hoomi), τη φωνητική απελευθέρωση και τον ελεύθερο βιωματικό αυτοσχεδιασμό.

Έχει συνεργαστεί με τους: Αντώνη Ανισέγκο (Berlin, GR), Σαβίνα Γιαννάτου (GR), James Wylie (Nzl), Zakary Frantz (Can), Sebastian Gramms (Ger), Philip Zoubec (Aus), Στάθη Διαμαντίδη (GR), Δημήτρη Παντελιά (GR), Norbert Stammberger (Ger), Markus Krispel (Aus), Mathias Guerra (Chile), Chrysoula Kehayioglou (GR), Andrew Strain (USA) Κατερίνα Μανιού (GR), Bastian Duncker (Ger), Αθηνά Κυρούση (GR), Στέλιο Μίχα (New York, GR), Μιχάλη Καταχανά (GR), Moritz Koether (Ger.), Μάρκο Δαμιανό (GR), Κυριάκο Χατζηιωάννου (Bassel – GR), Πάνο Αθανασόπουλο (GR) , Petros Michalas (Berlin, GR), Yangos Chairetis (GR).

www.meatingforbusiness.tumblr.com

Ναταλία Μαντά

Η Ναταλία Μαντά γεννήθηκε το 1994 στην Αθήνα. Εισήχθη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στην κατηγορία “Ταλέντα”, όπου σπούδασε κατά την περίοδο 2011 – 2016. Μπαίνοντας στη σχόλη το 2011, σε ηλικία 17 ετών, κερδίζει το δεύτερο βραβείο σε διαγωνισμό γλυπτικής στην Ιταλία με θέμα Mελέτη για Δημόσιο Χώρο. Φοίτησε με καθηγητή τον Γιώργο Λάππα στο Β’ εργαστήριο γλυπτικής. Ολοκλήρωσε τις σπουδές καθώς και την επιμέλεια της πτυχιακής της εργασίας υπό την εποπτεία της υπεύθυνης καθηγήτριας του Β’ – Γ’ εργαστηρίου γλυπτικής κ. Αφροδίτη Λίτη. Τελείωσε με Άριστα και βαθμό πτυχίου 9,5 (εννέα και πέντε). Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έκανε την πρώτη της ατομική έκθεση τον Οκτώβρη του 2017 στη γκαλερί Καππάτος στην Αθήνα.

Γιάννης Αναστασάκης

Ο Γιάννης Αναστασάκης χαρακτηρίζεται για την ιδιαίτερή του προσέγγιση στην κιθάρα, ως γεννήτρια πρωτότυπων και ατμοσφαιρικών ήχων, καθώς και για την ενασχόλησή του σε βάθος με τα εφέ και την τεχνική του live-sampling (είναι επίσης ο σχεδιαστής και κατασκευαστής των JAM pedals). Η μουσική του είναι ένα κράμα ambient και ψυχεδέλειας που ισορροπεί μεταξύ μελωδίας και θορύβου, ξεπερνώντας πολλές φορές τα “επιτρεπτά” όρια. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς όπως οι: Arve Henriksen, Christian Fennesz, Eivind Aarset, Λένα Πλάτωνος, Σαβίνα Γιαννάτου, Θοδωρής Ρέλλος, Χάρης Λαμπράκης, Φλώρος Φλωρίδης, Haig Yazdjian κ.α.

www.jannisanastasakis.com

link fb event

 

“Ας μπορούσα να γίνω κάποιος άλλος μόνο για ένα λεπτό”

Το Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων παρουσιάζει για 2η χρονιά (και μόνο για 8 παραστάσεις) το έργο Λεόντιος και Λένα του Γκέοργκ Μπύχνερ, σε σκηνοθεσία του Παντελή Φλατσούση, μ’ έναν έμπειρο θίασο στο πλευρό του.

Την ημέρα ακριβώς που ανακοινώνεται ο επιβεβλημένος γάμος του, ο Λεόντιος αποφασίζει να εγκαταλείψει τη χώρα και φεύγει για μια περιπλάνηση χωρίς σκοπό. Ταυτόχρονα, σε μια κοντινή χώρα, η νεαρή Λένα δραπετεύει κι εκείνη προκειμένου να αποφύγει τον επίσης επιβεβλημένο γάμο. Στην άγνωστη χώρα όπου βρίσκονται, συναντιούνται τυχαία και ερωτεύονται αυθόρμητα, χωρίς να γνωρίζουν ο ένας ποιος είναι ο άλλος. Αλλά όταν αποκαλυφθούν οι ταυτότητές τους, τους περιμένει μια έκπληξη. Πρόκειται πράγματι για αληθινό, αυθόρμητο έρωτα ή τα πάντα είναι σχεδιασμένα από πριν;

Ο Γκέοργκ Μπύχνερ χαρακτήριζε το Λεόντιος και Λένα (1836), το δεύτερο θεατρικό έργο του μετά το Θάνατο του Δαντόν (1835) και πριν τον ημιτελή Βόυτσεκ (1837), ως “Lustspiel”: κωμωδία. Το έργο προοριζόταν για ένα θεατρικό διαγωνισμό, αλλά ο Μπύχνερ δεν πρόλαβε τις προθεσμίες. Μεταγενέστεροι μελετητές κάνουν λόγο για «ουτοπικό ή λυπητερό κωμικό παραμύθι», για «ονειρικό έργο», «ειρωνική κωμωδία», «μηδενιστικό δράμα» αλλά και «τραγικωμωδία της ματαιότητας και της απογοήτευσης», θέλοντας να τονίσουν όχι μόνο τον παιγνιώδη αλλά και το σκοτεινό χαρακτήρα του.

‘Όπως τονίζει ο Παντελής Φλατσούσης: «Η παράσταση στο ΚΕΤ κινείται ανάμεσα στους δύο αυτούς πόλους, θέλοντας να εξερευνήσει την αλληλεξάρτηση εξουσίας και επιθυμίας. Σε αυτήν οι θεατές καλούνται να γίνουν μάρτυρες μιας περίεργης ιστορίας ενηλικίωσης, και να αποφασίσουν πόσο τελικά έχουμε την δυνατότητα να επιλέγουμε εμείς οι ίδιοι τη ζωή μας ή αν όλα είναι τυχαία. Είναι κάθε πεδίο ανθρώπινης δραστηριότητας παγιδευμένο από τις εξουσίες ή μπορεί η επιθυμία να αποτελέσει μια δυνατότητα διαφυγής; Μέχρι ποια όρια μπορούμε να αλλάξουμε τις καταστάσεις μέσα στις οποίες γεννιόμαστε και ζούμε τις ζωές μας; Μήπως εμείς οι ίδιοι είμαστε ένα όριο σε αυτή μας την επιθυμία;»

link fb event